Assassin's Creed: Rogue – Review

Live by the Order…..The Templar Order!

Τη φετινή χρονιά η Ubisoft αποφάσισε να πρωτοπορήσει και να κυκλοφορήσει δύο νέους τίτλους της σειράς Assassin’s Creed, κάτι που δεν είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε μέχρι τώρα. Το Assassin’s Creed: Rogue κυκλοφόρησε πλάι πλάι με το Assassin’s Creed Unity, αλλά είχε την ατυχία να κυκλοφορήσει μόνο για Last–Generation κονσόλες. Με λίγα λόγια, ο τίτλος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα αουτσάιντερ, του οποίου τη δόξα έκλεβε το μεγαλείο του AC Unity. Έλα όμως, που έφτασε η ώρα κυκλοφορίας και καθώς όλα τα βλέμματα ήταν στο AC Unity, το παραμελημένο Assassin’s Creed: Rogue αποδείχτηκε αξιότερα και δικαιολογημένα κλέβει την «σκυτάλη» από τον άλλο τίτλο. Το Rogue, λοιπόν, δείχνοντας την αξία του, αν και αργοπορημένα, μπορούμε να πούμε πως δεν είναι μία πρόχειρη κατασκευή της Ubisoft, αλλά αντιθέτως ένα έξυπνο και πρωτότυπο κλείσιμο στην Αμερικανική τριλογία.

Shay Cormack/ Present Days

Πρωταγωνιστής του Rogue είναι ο Shay Patrick Cormack, ένας ικανότατος δολοφόνος, ιρλανδικής καταγωγής. Η ιστορία εξελίσσεται κοντά στην έναρξη του Επταετή Πολέμου. Συγκεκριμένα το Rogue τοποθετείται μετά το Assassin’s Creed: Black Flag και πριν το Assassin’s Creed III. Στην αρχή του παιχνιδιού όλα εξελίσσονται ομαλά. Ο Shay, ως δολοφόνος, εκπληρώνει τους στόχους, οι οποίοι είναι να εξοντώσει τους Ναϊτες. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποιες διαφωνίες μεταξύ του Shay και του μέντορά του. Το συμβάν όμως, που θα αλλάξει τα πιστεύω του Shay μία και καλή, δεν άργησε να έρθει. Η αποστολή του, λοιπόν, στη Λισαβόνα θα υπάρξει το «κερασάκι στην τούρτα», αφού έπειτα από μία τεράστια καταστροφή που άθελά του προκάλεσε, γεμάτος οργή και ενοχές στρέφεται ενάντια στο τάγμα του, γνωρίζοντας ότι ο Achilles ( AC III) ήξερε ότι θα πέθαιναν πολλά άτομα. Στο τέλος, λοιπόν, αφού έρχεται αντιμέτωπος με αυτήν την πράξη του Achilles, κατηγορείται από το τάγμα του και τρέπεται σε φυγή. Γεμάτος οργή και προδομένος, ο Shay αποφασίζει να ενταχθεί στο Τάγμα των Ναϊτών (συναντά τον Haytham Kenway), ώστε να εμποδίσει τις αδικίες των δολοφόνων. Και κάπως έτσι η περιπέτειά του αρχίζει.

Στη σύγχρονη εποχή, από την άλλη, βρισκόμαστε ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του Black Flag, στην Abstergo. Εδώ θα χειριστούμε έναν ανώνυμο χαρακτήρα, που εξερευνεί μέσω animus τις αναμνήσεις του Shay. Όλα καλά μέχρι που ένα αρχείο μνήμης κλειδώνει τους Servers του Abstergo. Τότε αποστολή σας είναι να συνεχίσετε την περιπέτεια, ως Shay, ώστε να ξεκλειδώσετε τους servers.

Gameplay

Όσον αφορά το Gameplay, στο Rogue οι αλλαγές δεν είναι πολλές, κάτι που μας θυμίζει τρανταχτά ότι είναι αναγκαίες οι αλλαγές σε αυτόν τον τομέα της σειράς. Το free running, το Parkour, τα βασικά Kills αλλά και το Stealth στοιχείο δεν παρουσιάζουν κάτι το τρομερό. Ο Shay αν και πλέον είναι ένας Templar, διαθέτει την εκπαίδευση των δολοφόνων. Γι’ αυτό το λόγο το stealth στοιχείο κυριαρχεί στο παιχνίδι. Το Game είναι γεμάτο από σωρούς από άχυρα, πυκνή βλάστηση αλλά δίνονται κι άλλοι τρόποι ώστε να σας κάνουν να νιώσετε ένας πραγματικός «δολοφόνος». Stealth ικανότητες όμως δεν έχετε μονό εσείς στο συγκεκριμένο τίτλο. Οι δολοφόνοι εχθροί σας, πλέον, θα σας στήνουν ενέδρες ώστε να σας ξεφορτωθούν μία και καλή. Δυστυχώς, όμως, η Ubisoft ενώ είχε μία εξαιρετική ιδέα, αλλά και πρόκληση, δεν δούλεψε αρκετά επάνω σε αυτήν. Για να δικαιολογήσω την θέση μου, οι δολοφόνοι που θα σας επιτεθούν δεν είναι τόσο ισχυρή πρόκληση όσο θα έπρεπε να ήταν. Μετά από 3-4 φορές θα είναι εύκολο να τους εντοπίσετε, διότι θα ακούτε ψιθύρους που προδίδουν τη θέση τους. Μία άλλη ιδέα που ενισχύει το Stealth κομμάτι είναι η τοποθέτηση των Stalkers. Πρόκειται για γυναίκες, εχθροί των Templars που έχουν υψηλές δεξιότητες στο να κρύβονται και να στοχοποιούν το Shay. Με λίγα λόγια, σας δίνουν στεγνά στους εχθρούς σας. Τέλος, πέρα από το Special όπλο του Shay το air riffle (που εκτοξεύει βέλη), στο combat δεν υπάρχει κάτι καινούργιο. Το parkour δεν έχει κάποια σημαντική βελτίωση μιας και ο ήρωας μπορεί να σκαρφαλώσει σε ότι θα μπορούσε και ο Kenway.

Τώρα, όσον αφορά τις ναυμαχίες, εδώ φεύγουμε από τα ζεστά και γαλήνια νερά της Καραϊβικής και μεταφερόμαστε σε πιο «κρύα νερά»…. κυριολεκτικά. Το καράβι μας αυτή την φορά είναι η » Μόριγκαν» και όπως το Jackdaw χρειάζεται αναβαθμίσεις τις οποίες θα τις βρείτε από πρώτες ύλες στα ταξίδια σας. Πέρα από την αύξηση χωρητικότητας του αμπαριού σας, ώστε να κατέχετε περισσότερα πυρομαχικά, και την ικανότητα του εχθρού να ανεβαίνει στο πλοίο σας, δεν υπάρχουν άλλες νέες αλλαγές για τις ναυμαχίες. Τα υπόλοιπα, όπως τα ξέρετε. Όταν ένα πλοίο σας κανονιοβολεί τότε, μπορείτε να κάνετε Brace όπως και στο AC: Black Flag, και έπειτα να περάσετε σε αντεπίθεση. Τα κανόνια σας είναι τα ίδια με του Jackdaw, συν των νέων Puckle Guns ( κάτι σαν Machine Gun). Τέλος, έχουν προστεθεί νέοι τρόποι εξόντωσης ή αποφυγής από ένα εχθρικό πλοίο, όπως ο κανονιοβολισμός ενός πάγου. Σε αντίθεση με τα ζεστά νερά του Black Flag, στο Rogue, εάν μείνετε αρκετή ώρα στο νερό θα πεθάνετε.

Γραφικά/Voice Acting

Με τα γραφικά η σειρά Assassin’s Creed, δεν είχε δείξει ιδιαίτερα προβλήματα στο παρελθόν ( εκτός του Unity ). Στο Rogue, λοιπόν, θα δείτε καλύτερα γραφικά και μία όμορφη ποικιλία χρωμάτων, από το προηγούμενο AC: Black Flag. Οι πόλεις, τα μνημεία, τα κτήρια, οι δρόμου, οι στολές των ηρώων και ακόμη και οι θάλασσες, είναι προσεγμένα και ικανοποιητικά σχεδιασμένοι, με τα κατάλληλα χρώματα. Τα viewpoints, σας επιτρέπουν να δείτε με ένα » άλλο μάτι » αυτό το εξαιρετικά σχεδιασμένο περιβάλλον. Επιπλέον, η Ubisoft προσθέτει ένα κομμάτι ρεαλισμού στο παιχνίδι, ενισχύοντας έτσι και το γραφικό τομέα. Για παράδειγμα, ο ήρωας όπως στο AC III βουλιάζει στα χιόνια και ο βηματισμός του επιβραδύνεται, όπως επίσης, εάν αφήσετε τον Shay πολύ ώρα στο παγωμένο ωκεανό, τότε θα τον οδηγήσετε στο θάνατο.

Σχετικά με το Voice Acting, οι actors κάνουν ικανοποιητική δουλειά, χωρίς βέβαια να υπάρχει κάτι το σπουδαίο σε αυτόν τον τομέα. Ο Voice Actor του Shay, πάντως, δίνει ρεσιτάλ, μιας και μπαίνει άμεσα στο πετσί του ρόλου. Οι υπόλοιποι ήχοι και η μουσική στο παιχνίδι είναι αρκετά καλοί και ενισχύουν την ατμόσφαιρα αλλά και την ένταση, σε στιγμές όπως όταν βρίσκεστε σε κάποια αποστολή. Τέλος το lip synchronization δεν γνωρίζει κανένα πρόβλημα.

Μία ξεχωριστή Εμπειρία

Το Assassin’s Creed: Rogue, είναι μία ξεχωριστή εμπειρία μιας και βλέπουμε μέσα από τα μάτια των Ναϊτών, κάτι που δεν συνηθίσαμε στο παρελθόν. Ο Shay είναι ένας ικανότατος δολοφόνος, στον οποίο όμως δεν υπάρχει κάποια αναβάθμιση στο combat. Η ιστορία του παιχνιδιού θα σας κρατήσει προσηλωμένους από την αρχή, έως το  τέλος. Επίσης έχουμε πολλές επιστροφές σημαντικών προσώπων από το παρελθόν, όπως ο Haytham, ο Achilles και ο Adewale. Η διάρκεια του παιχνιδιού είναι ικανοποιητική, αφού κάθε φορά που θα ξεκλειδώνετε ένα κομμάτι του χάρτη, από τα viewpoints, τότε θα πνίγεστε από τα διαθέσιμα side missions. Ο γραφικός και ηχητικός τομέας δεν παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα, αντιθέτως κάνουν το Rogue ένα άξια διάδοχο του Black Flag. Με λίγα λόγια, το παραμελημένο Rogue, έρχεται και δείχνει την αξία του στην σειρά Assassin’s Creed.

Βαθμολογία

Θετικά:

•  Η στροφή σε Templar δίνει ενδιαφέρον στην σειρά
• Εκπληκτικός γραφικός τομέας
• Εξαιρετικό κλείσιμο στο κεφάλαιο της Αμερικανικής Τριλογίας
• Η διάρκεια είναι ικανοποιητική

Αρνητικά:

• Ελάχιστες αλλαγές στο gameplay
• Οι δολοφόνοι εχθροί σας, δεν κάνουν καλά την δουλειά τους
• Χρειάζονται αλλαγές στην σειρά σε γενικό πλαίσιο