Xenia | Review

Μια ιστορία με ελληνικό υπόβαθρο

Αν κάποιος επισκεφτεί το προφίλ μου στο Gamespace, πολύ γρήγορα θα παρατηρήσει από τα άρθρα που έχω γράψει πως τρέφω μια ιδιαίτερη αγάπη για τα indie παιχνίδια. Μέσω αυτής της κατηγορίας, πολλοί βρίσκουν την ευκαιρία να εκπληρώσουν το όνειρό τους να φτιάξουν παιχνίδια ακόμα και αν έχουν απλώς στοιχειώδεις γνώσεις προγραμματισμού, για αυτό και τείνουν να είναι τοπία πειραματισμού και εφαρμογής όχι και τόσο εμπορικών ιδεών.

Το παιχνίδι για το οποίο γράφω την κριτική, με το όνομα Xenia (Ξενία), είναι μια προσπάθεια του Δημήτρη Φλώρου και μου παραχωρήθηκε η έκδοση του παιχνιδιού για κριτική, άρα όπως αυτό θα κυκλοφορήσει στη 1η Σεπτεμβρίου στο Steam. Το σενάριο σας τοποθετεί περίπου χίλια χρόνια προ Χριστού στην περιοχή της Φθίας, που σήμερα είναι το νοτιοανατολικό άκρο της Θεσσαλίας. Εσείς είστε ο Ardas, ένας απλός υπήκοος της βασίλισσας Ξενίας, η οποία έχοντας ήδη στείλει τον στρατό της μαζί με τον Αχιλλέα στον Τρωικό Πόλεμο, βρίσκεται ανυπεράσπιστη μπροστά στον μάγο Skotos, ο οποίος σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το βασιλικό της αίμα για τους δικούς του σκοπούς. Έτσι καλείστε να πολεμήσετε μέσα από 12 διαφορετικά επίπεδα, να φτάσετε στο κάστρο του Skotos και να ελευθερώσετε την Xenia.

Πρόκειται για ένα απλό platformer, με μια απλή ιστορία, του οποίου η δημιουργία διήρκεσε 8 μήνες. Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι ζωγραφισμένα και η μουσική ταιριάζει  αρκετά με τα  εκάστοτε θέματα των επιπέδων.

Ανοίγοντας το παιχνίδι, ξεκινάει το cutscene με το σενάριο που έχω γράψει παραπάνω και καταλήγουμε στο κεντρικό μενού. Εδώ παρατήρησα αμέσως ένα πολύ απλό μενού με 4 κουμπιά και ένα μαύρο υπόβαθρο και χωρίς να συνοδεύεται από κάποια μουσική υπόκρουση. Επιλέγοντας το Start μεταφερόμαστε στον χάρτη του παιχνιδιού για να διαλέξουμε το επίπεδο που θέλουμε να παίξουμε, από εκεί επίσης μπορούμε να επιλέξουμε και το shop του παιχνιδιού με το οποίο θα ασχοληθώ σε λίγο. Ένα προσωπικό μου κόλλημα είναι να μπορώ να μετακινηθώ στο μενού με τη χρήση του ποντικιού κάτι που εδώ δεν υποστηρίζεται, αλλά αυτό είναι προτίμησή μου.

ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Πριν συνεχίσω, πρέπει να υπενθυμίσω πως πήρα το Xenia για review ή gameplay video, που μου δίνει να καταλάβω ότι κατά 99% πιθανότητα έχω παίξει την επίσημη έκδοσή του, όπως θα την έχετε κι εσείς. Διατυπώνω, λοιπόν, τη γνώμη μου με βάση αυτό το κριτήριο.

Τα γραφικά του παιχνιδιού αμέσως μου τράβηξαν την προσοχή, γιατί μου φάνηκε πως δεν έχουν δουλευτεί καθόλου, με τον χαρακτήρα μου να έχει πάρει την περισσότερη προσοχή όσον αφορά τον σχεδιασμό, αλλά πάλι όχι αρκετό. Χώρια την αισθητική άποψη, υπήρχαν σημεία όπου οι εχθροί του παιχνιδιού κινούνταν πίσω από τις διακοσμήσεις της πίστας, αλλά ο χαρακτήρας περνούσε από μπροστά, κάτι που γενικότερα δεν είναι επιτρεπτό σε παιχνίδι του 2017. Σε άλλα επίπεδα λόγω της χρήσης ελαχίστων χρωμάτων, είναι αρχικά δύσκολο να καταλάβεις τι ανήκει στο υπόβαθρο και σε τι μπορείς να περπατήσεις. Επιπλέον στη δεύτερη πίστα κάθε επιπέδου που υπάρχει το κάθε boss, υπάρχει η δυνατότητα να ακολουθήσετε ένα άλλο μονοπάτι με σκοπό να αποφύγετε το boss, όπου για κάθε ένα που δεν σκοτώνετε, υπάρχει διαφορετικό τέλος .

Τα bosses με την σειρά τους, είναι υπερβολικά εύκολα, με τον Skotos ως τελικός κακός να αποτελεί ίσως ένα ικανοποιητικό πρώτο boss, συγκριτικά με άλλα platformers που έχω παίξει. Και αυτό επειδή το shop, το οποίο έχει μόλις 4 αντικείμενα, που είναι εντάξει για ένα παιχνίδι διαρκείας μισής ώρας, προσφέρει ένα power up, που μπορεί να αποκτηθεί πολύ γρήγορα μαζεύοντας το απαραίτητο gold με την επανάληψη της πρώτης πίστας. Σκοπός των αντικειμένων σε τέτοιο στυλ παιχνιδιών είναι να διευκολύνουν τον παίκτη, αλλά όχι σε σημείο που να καταντούν game-breaking.

Από άποψη σχεδιασμού και τα bosses αλλά και οι εχθροί είναι αρκετά πίσω χρονολογικά, αλλά όχι με την καλή έννοια. Επιπλέον αδυνατώ να καταλάβω το λόγο που ένας πολεμιστής που έχει σκοπό να σώσει την βασίλισσά του από έναν σκοτεινό μάγο έχει για αντιπάλους νυχτερίδες και φίδια. Μόνο αργότερα εμφανίζονται ανθρωπόμορφοι εχθροί, οι οποίοι είναι οι ίδιοι που έχουμε συναντήσει σε αναρίθμητα παιχνίδια. Το περιβάλλον στο ένατο και δέκατο επίπεδο είναι σχεδόν το ίδιο με του πρώτου και δεύτερου αντίστοιχα, μόνο που αλλάζει χρώμα ο ουρανός.

Δυστυχώς δεν θα μπορούσαν να λείψουν και τα bugs, όπου ολοκληρώνοντας το ένατο επίπεδο μεταφέρθηκα ξαφνικά στο δεύτερο αντί να βγω στον χάρτη για να διαλέξω την επόμενη πίστα. Περιστασιακά ο χαρακτήρας μου έχανε ζωή καθώς κολλούσε σε σημεία που δεν υπήρχε κάποιος εχθρός ή εμπόδιο που να προκαλεί ζημιά. Την πρώτη φορά που ολοκλήρωσα το παιχνίδι οι σφαίρες του Skotos δεν μου προκαλούσαν ζημιά, κάνοντάς τον ακόμα πιο εύκολο. Ευτυχώς, επαναλαμβάνοντας αυτά τα σημεία δεν επαναλήφθηκαν τα προβλήματα, που σημαίνει ότι ήταν περιστασιακά και διορθώνονται πολύ εύκολα.

Εν κατακλείδι, μπορώ να πω με σιγουριά, ότι το Xenia είναι ένα παιχνίδι που έχει δουλευτεί ελάχιστα. Θα ήταν εντάξει αν επρόκειτο για ένα παιχνίδι που ανεβαίνει στο itch.io ως demo, αλλά σίγουρα όχι στο Steam ως πλήρης τίτλος. Επιπλέον δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω ως ελαφρυντικό ότι το όλο εγχείρημα είναι ενός μόνο ατόμου, καθώς έχουν εμφανιστεί απίστευτοι τίτλοι που είναι αποτελέσματα ατομικής προσπάθειας, όπως το Undertale, που έτυχε να είναι κι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του 2015.