Παίζω World of Warcraft, παραμένω στην Blizzard. Γιατί;

Η Blizzard έγινε πριν λίγες μέρες 25 ετών, εγώ έκλεισα τα 40 και εξακολουθούμε να παίζουμε παρέα. Γιατί άραγε;

Το World of Warcraft είναι ένα μαζικό multiplayer online role-playing game (MMORPG) που δημιουργήθηκε το 2004 από την Blizzard Entertainment. Η δικιά μου γνωριμία με την  Blizzard Entertainment έγινε το καλοκαίρι του 2006. Είχα την χαρά να αποκτήσω τον πρώτο μου φορητό υπολογιστή, τελείως δικό μου, διότι μέχρι τότε μοιραζόμουν τον σταθερό υπολογιστή με τον αδερφό μου, με τις ανάλογες βέβαια καταστάσεις απείρου κάλλους που οι περισσότεροι που έχουν αδέλφια τις έχουν ζήσει και τις θυμούνται με αγάπη, ή τις ζούνε ακόμη. Εκεί έπαιξα τα παιχνίδια στρατηγικής  Warcaft II – Battle.net Edition, Warcaft III – Reing of Chaos,  Warcaft III – Frozen Throne. Μεχρι τότε στο μόνο παιχνίδι στρατηγικής που είχα αφοσιωθεί ήταν η σειρά Age of Empires.

What a long strange trip that was . . . .

Ένα άλλο υπέροχο σύμπαν εμφανίστηκε μπροστά μου. Όρκ, Άνθρωποι, Ξωτικά, περίεργα πλάσματα  μεταξύ ανθρώπου και δράκου, άλλα και υπερήφανα, πάντα μαχητές χαμένοι σε εξωτικά νησιά και απέραντες ηπείρους. Νέκροζώντανοι μάγιστροι, ιστορίες πολέμου και αλληλοσπαραγμού είτε για να υπερισχύσει μια φυλή είτε για να πραγματοποιηθούν τα μεγαλόπνοα σχέδια της μιας ή της άλλης πλευράς, πολύ πριν εμφανιστούν οι έννοιες Horde και Alliance. Ο κόσμος του  σύμπαντος του Warcraft έχει μια τεράστια ιστορία, και μπορώ να πω ότι στα παιχνίδια μέσα έχουμε δει αρκετή αλλά στα βιβλία υπάρχει ακόμη περισσότερο υλικό. Και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά ή μάλλον με το πρώτο χτίσιμο. Μέσα σε δύο μήνες είχα τελειώσει την σειρά των παιχνιδιών στρατηγικής. Περνούσα το ένα επεισόδιο μετά το άλλο γιατί  ήθελα να δω τι θα γίνει παρακάτω. Όταν τέλειωσαν τα strategy, έμεινε η υπόθεση στην μέση, έπρεπε να δω την συνέχεια. Έν τω μεταξύ από το 2005 είχε εμφανιστεί στον ορίζοντα το MMORPG World of Warcraft, αλλά δεν είχα μπει στην διαδικασία του online gaming, μου φαινόταν δεσμευτικό. Το οικιακό internet δεν ήταν στα επίπεδα που είναι τώρα και έχοντας μόνο έναν υπολογιστή στο σπίτι θα υπήρχε ζωντανό pvp game στα σίγουρα για το ποιος θα πρωτοπαίξει.

Υπάρχει υλικό για ανάγνωση, και σε μορφή κόμικ επίσης.

Ήταν ένα υπέροχο καλοκαίρι του 2006 γεμάτο ανακαλύψεις. Και το 2007 θα ξεκινούσε το πραγματικό «κάψιμο». Βγήκε το πρώτο expansion του  World of Warcraft , The Burning Crusade στις 15 Ιανουαρίου 2007. Στις 10 Φεβρουαρίου 2007, την ημέρα των γενεθλίων μου ο πρώτος μου, γιατί ακολούθησαν και άλλοι, χαρακτήρας έκανε τα πρώτα του βήματα στην Silvermoon. Απλά διάβασα το ιστορικό των Blood Elves, και μετά παράγγειλα το παιχνίδι που είχε τότε δώρο ένα μήνα online gaming. Έκτοτε συνεχίζω να είμαι εκεί, με κάποια διαλείμματα, άλλοτε μεγάλα άλλοτε μικρά. Έχω παίξει και άλλα mmorpg όπως Star Wars: The Old Republic, Guild Wars, Neverwinter Nights κλπ. Το θέμα είναι ότι όπου και να πάω, ό,τι κι αν δοκιμάσω, όσο ωραίο κι αν είναι, καταλήγω στο World of Warcraft. Και εκεί είναι και το ζουμί της υποθέσεως. Οι απαντήσεις που παραθέτω είναι καθαρά προσωπικές και σίγουρα ο καθένας θα βρει τα δικά του ναι και όχι στο γιατί παίζει ένα παιχνίδι για σχεδόν 10 χρόνια.

Raiding in Naxrammas / Wrath of the Lich King

α) Με λίγα λόγια λοιπόν: Όσα expansion κι αν έρθουν δεν χρειάζεται να έχεις τον υπερυπολογιστή για να λειτουργήσει το παιχνίδι φυσιολογικά. Ναι αν θέλεις να έχεις την υψηλότερη ανάλυση και 1312324 addons να «τρέχουν» από πίσω, θα χρειαστείς μια αναβάθμιση στην κάρτα γραφικών ή στην μνήμη, αλλά όχι καινούριο υπολογιστή. Βέβαια δεν έχω τσεκάρει το Legion ακόμη (εδώ ο καλός beta tester! add me Blizzard) αλλά πιστεύω να τα καταφέρει κατεβάζοντας την ανάλυση αν χρειαστεί. Ναι χρησιμοποιεί σχέδον την ίδια ποιότητα στα γραφικά, απο την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του. Ναι δεν έχει την τρομερή ανάλυση του Guild Wars 2 , αλλά είναι βολικό για κάποιον που δεν θέλει ή δεν μπορεί να αγοράσει ή και να αναβαθμίσει το pc του για να παίξει ένα παιχνίδι ροής.

β) Όσο καιρό κι αν έχεις να ασχοληθείς, ήταν κάτι σαν το ποδήλατο. Μόλις μάθεις ισορροπία δεν το ξεχνάς ποτέ. Οι αλλαγές που γίνονται κατά καιρούς στα mechanics και στο build up  των παικτών δεν είναι και πάρα πολύ διαφορετικές από τα βασικά στοιχεία. Ας πούμε ότι λένε το ίδιο πράγμα αλλά με πιο λίγα ή πιο πολλά λόγια ανάλογα με την περίπτωση. Το βασικό είναι ότι γρήγορα μπαίνεις στο θέμα και μπορείς να παίξεις χωρίς μεγάλη δυσκολία.

Raiding in Ulduar / Wrath of the Lich King

γ) Υπάρχει ένα αγκάθι σε αυτό το παιχνίδι που τα άλλα που ανάφερα παράπανω δεν το έχουν. Δεν έιναι δωρεάν. Κάποια είναι τελείως δωρεάν, άλλα στο περίπουν και δεν μιλάω για in game extras. Το World of Warcraft χρειάζεται μηνιαία συνδρομή. Βέβαια τα χρυσά νομίσματα μαζεύονται πλέον πιο εύκολα με αποστολές και με εμπόριο. Και υπάρχουν πολλές εμπορικές συναλλαγές στο παιχνίδι. Και γενικά το ποσό που πληρώνεις με αυτά που έχεις να κάνεις πιστεύω ότι έχει μια ανταπόδοση. Οπότε ίσως είναι δυνατό να μαζέψεις σε 2 μήνες (τόσο είναι η βασική gamecard )το in game token που σου δίνει 1 μήνα συνδρομής και το οποίο αγοράζεται με χρυσό. Βέβαια θα μπορούσαμε και με κανονικά χρήματα να το αποκτήσουμε αλλά, για την Ελλάδα αυτήν την στιγμή, οι συναλλαγές είναι σε περίεργη φάση. Το οποίο μας οδηγεί στο επόμενο σημείο.

δ) Όταν στην Έλλαδα έγιναν τα Capital Controls υπήρχε μια κατηγορία ανθρώπων, που είτε ώς πελάτες είτε ως εταιρίες ήρθαν σε δύσκολη θέση και κάποιοι εξακολουθούν να είναι. Με τον περιορισμό των τραπεζικών συναλλαγών οι πιστωτικές και οι χρεωστικές κάρτες που ως επί το πλείστον χρησιμοποιούνται για in game αγορές, αρχικά κόπηκαν με την μια. Επίσης  υπήρχε θέμα και με τις πληρωμές με Paypal και με Paysafe. Και αρκετές εταιρίες σταμάτησαν να έχουν τα κεντρικά γραφεία τους στην Ελλάδα και κάποιες άλλες έκοψαν τις συνεργασίες τους με ελληνικές εταιρίες σχετικά με την διακίνηση αγαθών. Η Blizzard έχει κάνει αρκετές on line  συναλλαγές δεκτές πλέον είτε με Paysafe είτε με συγκεκριμένες πιστωτικές κάρτες, αλλά δεν σταμάτησε να στέλνει προϊόντα, και το βασικότερο, gamecards. Η χρήση πιστωτικών καρτών μοιάζει σαν μακρινό όνειρο, και με τις χρεωστικές σε κάποιες περιπτώσεις να γίνονται δεκτές και σε κάποιες όχι, τουλάχιστον υπάρχει αυτό. Θα μου πείτε εδώ ο  κόσμος χανεται. Εντάξει, χρειάζεται και λίγο να ξεφεύγει το μυαλό. Όποτε το θελήσω, απλά αγοράζω gamecard από ένα κατάστημα.

Raiding in Icecrown Citadel / Wrath of the Lich King

ε) Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρεις κάτι να κάνεις στο παιχνίδι, κάτι που έχεις αφήσει για κάτι άλλο, κάποια φυλή που δεν έχεις ασχοληθεί μαζί της , κάποιο σενάριο που μπήκες στην διαδικασία να το ξεκινήσεις γιατί τότε που που ήθελες έκανες κάτι άλλο. Εφόσον αποφασίσεις ότι, ναι θέλεις να ξαναρχίσεις, το σενάριο σου είναι κάπου εκεί και σε περιμένει να το ανακαλύψεις. Και μιλάω για παλαιούς παίκτες, οι καινούριοι έχετε 100 levels να γεμίσετε. Καλή σας τύχη! Και καταλήγω σε αυτό που τελικά είναι το βασικό,

στ) Ποτέ δεν είσαι μόνος και ποτέ δεν νιώθεις μόνος. Είναι σαν να γυρνας στα παλιά σου λημέρια. Έχεις και καλές και κακές αναμνήσεις, βρίσκεις πάντα κάποιον γνωστό να παίζει, ή ακομή ίσως να ξεκινήσουν και άλλοι  για να σου κάνουν παρέα ή έσυ πας να βρεις την παρέα σου στο Άζεροθ. Και γιατί δεν πας για έναν καφέ μαζί τους θα πεις. Γιατι καμιά φορά οι καλύτερες παρέες είναι μια πτήση ή και μια ήπειρο μακρύα, ή απλά ένα  log in. Σε αυτό το παιχνίδι έχουν γίνει φιλίες και γάμοι, χωρισμοί και διαζύγια, καβγάδες, ακόμη και κηδείες.  Είναι το γνώριμο στέκι της Blizzard που φεύγεις για λίγο, πας να εξερευνήσεις άγνωστες περιοχές και μετά ξαναγυρνάς σαν ξενιτεμένος. Το πάλιο σου guild ίσως είναι ακόμη εκεί, ίσως βρεις άλλο, ίσως αλλάξεις και γειτονία, Alliance – Horde.

Raiding Hellfire Citadel / Warlords of Draenor

Δεν εξιδανικεύω, ούτε προσπαθώ να σας πείσω. Απλά, και εγώ η ίδια αναρωτιόμουν γιατί εξακολουθώ να παίζω κάτι που όταν το λες ακούς την ατάκα: « Ακόμη με την Blizzard ασχολείσαι; »

Ναι, γιατί όχι; Στην τελική το θέμα είναι να παίζεις ό,τι σου αρέσει.

Οι φωτογραφίες είναι από προσωπικό αρχείο