Neo: The World Ends with You – Review

Let’s play the Reaper’s Game

Το Neo: The World Ends with You είναι ένας action RPG τίτλος, που αναπτύχθηκε από Square Enix/h.a.n.d. και εκδόθηκε απ’ την Square Enix. Αποτελεί sequel του The World Ends with You που κυκλοφόρησε το 2007 και κυκλοφόρησε στις 27 Ιουλίου για PS4 και Switch. Στις 28 Σεπτεμβρίου το Neo: The World Ends with You, αναμένεται να κάνει το ντεμπούτο στο PC. 

Πριν από 15 χρόνια περίπου, η Square Enix κυκλοφόρησε στο Nintendo DS ένα παιχνίδι με τίτλο «The World Ends with You». Η αισθητική του ήταν παρόμοια με του Persona 5 και παίζατε ως μια ομάδα παιδιών που τριγύριζαν στην περιοχή Shibuya της Ιαπωνίας, ενώ έπρεπε να αντιμετωπίσουν τέρατα που οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούσαν να δουν. Φυσικά, ο λόγος που μπορούσαν να τα δουν ήταν πως είναι νεκροί και επειδή αναγκάστηκαν να παίξουν το «The Reaper’s Game». Στο Reaper’s Game,  είχαν επτά ημέρες για να συγκεντρώσουν τους περισσότερους πόντους ολοκληρώνοντας εργασίες (κυρίως μάχες) για να καθορίσουν την κατεύθυνση που θα πάει η ψυχή τους. Δίχως spoilers, ας συνεχίσουμε παρακάτω καθώς η ιστορία γίνεται περίεργη.

Παρά τα όμορφα visuals, ιδιαίτερη καλλιτεχνική κατεύθυνση, ένα απίστευτο soundtrack, μοναδικό story  και τις απελπισμένες προσπάθειες της Square Enix να φέρει το παιχνίδι στο σύμπαν του Kingdom Hearts, υπήρχε ένα πράγμα που ‘κρατούσε’ τον τίτλο πίσω: ο χειρισμός. Τα controls λειτουργούσαν με ακρίβεια και δεν ήταν ελαττωματικά, όμως φαινόταν πως πρακτικά δεν ήταν προσβάσιμο για τους παίκτες.

Το παιχνίδι παιζόταν ταυτόχρονα και στις δυο οθόνες, όπου στην πάνω οθόνη είχατε τον έλεγχο του κύριου χαρακτήρα και πολεμούσατε εχθρούς. Αντίστοιχα, στην κάτω οθόνη είχατε τον έλεγχο του companion σας που αντιμετώπιζε τους ίδιους εχθρούς την ίδια χρονική στιγμή. Στην πράξη, έπρεπε να πατάτε τα κουμπιά για να χειρίζεστε τον κύριο χαρακτήρα, ενώ παράλληλα έπρεπε χρησιμοποιώντας το touch pad της κάτω οθόνης, να ελέγχετε τον companion. Με λίγα λόγια έπρεπε να αξιοποιείτε ταυτόχρονα και τις δυο οθόνες, κάτι που μοιάζει απίθανο στην πράξη.

Ευτυχώς, στο Neo: The World Ends with You o χειρισμός είναι βελτιωμένος, παρόλο που είναι περίπλοκος. Το Neo: The World Ends with You ακολουθεί την ιστορία εφήβων παιδιών, που βρίσκουν τους εαυτούς τους να παίζουν το Reaper’s Game. Το θετικό σε αυτό, είναι πως οι ‘περίεργοι’ χειρισμοί με μισή-μισή οθόνη και το side-scrolling δεν υπάρχουν πλέον και έχουν αντικατασταθεί με τρισδιάστατο combat.

To combat μοιάζει και είναι εντυπωσιακό, ειδικά όταν αποκτήσετε πολλές διαφορετικές κινήσεις για τους χαρακτήρες σας. Κάθε χαρακτήρας είναι ‘binded’ σε διαφορετικό κουμπί και μερικές φορές για να συνεχίσετε combos με εναλλαγές, μπορεί να είναι δύσκολο. Παρόλα αυτά, μόνο δύο από τους χαρακτήρες είναι ‘binded’ στα πίσω κουμπιά και εκτός αυτού, έχουν actions όπως hold/wait αντί για ατελείωτα combos με button mashing. 

Εκτός του combat, το story και οι χαρακτήρες είναι απολαυστικοί και ενδιαφέρον. Οι χαρακτήρες έχουν πολλά γνώριμα χαρακτηριστικά που έχουν anime χαρακτήρες. Υπάρχει ένας σκληροπυρηνικός otaku, ένας nerd που εξηγεί τα πάντα με μαθηματικά, ο κλασικός που φωνάζει συνεχώς και φυσικά ο πρωταγωνιστής. Απ’ ότι φαίνεται με εξαίρεση έναν από τους χαρακτήρες, οι υπόλοιποι φαίνεται να μην τους νοιάζει τόσο το γεγονός πως έχουν πεθάνει. Όλοι τους έχουν ιδιαίτερες και δυνατές προσωπικότητες, σε σημείο που είναι σχεδόν απίθανο να μην δεθείς μαζί τους.

Μια από τις ιδιαιτερότητες του Neo: The World Ends with You που θα παρατηρήσετε, είναι πως σε πολλές περιπτώσεις οι διάλογοι σε συνδυασμό με τα cutscenes, είναι σαν memes. Έχει πολλά εξαιρετικά puns κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, σε σημεία που δεν το περιμένετε. Είναι αρκετά διασκεδαστικό και ιδιαίτερο να το βλέπει ο παίκτης, αλλά μερικές φορές το παιχνίδι χρησιμοποιεί υπερβολικά το memes template. 

Tα camera angles βοηθούν πολύ κατά την διάρκεια της μάχης και όταν πλοηγήστε στους δρόμους. Εκτός αυτού, βλέπετε σε μεγάλη εμβέλεια και έχετε καθαρή ορατότητα του περιβάλλοντος. Παρόλα αυτά, όταν αρχίσετε να κινείστε τριγύρω το περιβάλλον γύρω σας φαίνεται κάπως θολό και distorted, σε σημείο που νομίζετε ότι σας ζαλίζει άμα κοιτάτε για ώρα. Απ’ τη στιγμή που αυτό δεν κυριαρχεί σε όλο το παιχνίδι και είναι περιστασιακό, δεν γνωρίζουμε αν είναι σκοπίμως έτσι λόγο design ή όχι. 

Με εξαίρεση τις λεπτομέρειες αυτές, το Neo: The World Ends with You είναι ένα φανταστικό παιχνίδι, σε όλους τους τομείς. Ακόμα και απλές λειτουργίες όπως το inventory management και το να βρίσκεται φαγητό για τους χαρακτήρες σας είναι διασκεδαστικό, χάρη στον τρόπο που εκτελείται. Επίσης, το να συλλέγεται pins όπου το καθένα ξεκλειδώνει νέα abilities και δυνάμεις στους χαρακτήρες σας, είναι ο ‘παράδεισος’ των completionists. Εκτός από το γεγονός πως κρατάει το παιχνίδι ‘φρέσκο’, μπορείτε από jumping flaming kicks να φτάσετε σημείο που χρησιμοποιείτε τηλεκίνηση, για να πετάτε αντικείμενα σε εχθρούς.

Εν κατακλείδι, το Neo: The World Ends with You είναι ένας εξαιρετικός RPG/JRPG τίτλος, παρά τα μικρά του ελαττώματα. Μπορεί να απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό και οπαδούς, αλλά όσοι είναι λάτρεις του είδους θα μείνουν παραπάνω απο ικανοποιημένοι. Όσοι δεν είναι συνηθισμένοι/εξοικειωμένοι με RPG και JRPG συγκεκριμένα, θα προτείναμε να δοκιμάσετε το demo πρώτα.