Little Nightmares II – Review

Το Little Nightmares II είναι ένα τρομακτικό παραμύθι βασισμένο στην διαστρεβλωμένη πραγματικότητα και στους χειρότερους εφιάλτες της παιδικής ηλικίας

Το Little Nightmares II είναι ένας puzzle-platformer, horror-adventure τίτλος, που αναπτύχθηκε από την Tarsier Studios και εκδόθηκε από την Bandai Namco Entertainment. Κυκλοφόρησε παγκοσμίως στις 11 Φεβρουαρίου για PS5, PS4, Xbox One, Xbox Series, Stadia, Switch και PC μέσω Steam.

Μέσα σε ένα εφιαλτικό περιβάλλον, o Μοno συναντάει την Six, την main protagonist του πρώτου τίτλου και προσπαθούν να επιβιώσουν από τα τέρατα της Pale City. Σε γενικές γραμμές, είναι απόλυτα εμφανές πως η Tarsier Studios ήθελε να φτιάξει ένα αρκετά πιο ώριμο game σε σχέση με το πρώτο. Το βελτιωμένο gameplay, το πιο συγκροτημένο και περιεκτικό story και τα μαγευτικά τοπία είναι κάποια από τα στοιχεία που συντελούν σε αυτή την οπτική. 

Ο Μοno ξεκινάει την περιπέτειά του σε ένα δάσος και με τη βοήθεια της Six κατευθύνεται προς την πόλη. Από την αρχή του παιχνιδιού και καθόλη τη διάρκεια,  οι δύο πρωταγωνιστές θα συναντήσουν αρκετούς εχθρούς, όλοι διαφορετικοί από τον πρώτο τίτλο, αλλά εξίσου γνώριμοι. Η ανατριχιαστική και αγχωτική ατμόσφαιρα του πρώτου Little Nightmares επιστρέφει πιο ζωντανή με την αίσθηση του κινδύνου και του μακάβριου να εντείνονται.

Oι developers επανάφεραν το χαρακτηριστικό των μικροσκοπικών και ευάλωτων χαρακτήρων που πρέπει να βασιστούν στο stealth και στο crouch για να κρυφτούν από τεράστιους ογκώδεις εχθρούς που, δυστυχώς, ακούν και βλέπουν τα πάντα. Επανέρχονται τα τέρατα με επεκτεινόμενα μέλη, οι ανθρωπόμορφες φρικιαστικές οντότητες και προστίθενται ανδρείκελα που τα ακινητοποιεί το φως, creepy παιδάκια-μαριονέτες ή ακόμα και υπνωτισμένοι τηλεθεατές μπροστά από τηλεοράσεις. Η βοήθεια της Six αποτελεί ουσιαστική και χρηστική σημασία για τον Mono. Το ΑΙ λειτουργεί στο να μπορέσει ο Mono να μεταφέρει αντικείμενα, να πηδήξει από πλατφόρμα σε πλατφόρμα ή να ανοίξει βαριές πόρτες. Σε αρκετές περιπτώσεις λειτουργεί ακόμα και σαν αντιπερισπασμός στους εχθρούς ή σαν grotesque comical relief. Παρόλα αυτά, δυστυχώς, δεν υπάρχει η δυνατότητα του co-op, μόνο του single player, με την Six να αποτελεί ένα απλό, αλλά συμπαθητικό NPC.

Τα puzzles παραμένουν αρκετά ενδιαφέροντα και, ευτυχώς, όχι τόσο δύσκολα σε σημείο αγανάκτισης ή εκνευρισμού. Οι λάτρεις και οι γνώστες τέτοιων παιχνιδιών δεν θα συναντήσουν καμία δυσκολία στο να λύσουν τους γρίφους και να βρουν τις απαντήσεις. Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να σημειωθεί πως το παιχνίδι δεν έχει την επιλογή επιπέδων δυσκολίας, καθώς δεν εστιάζει στην τεχνική του χρήστη, αλλά στο να τον εντάξει, πρώτιστα, στην horror, δυσοίωνη ατμόσφαιρα. Επιπλέον, η διάρκεια του Little Nightmares II είναι μεγαλύτερη και έτσι δίνεται η δυνατότητα στο θεατή να το απολαύσει περισσότερο και να δεθεί με τους χαρακτήρες σε ένα βαθύτερο επίπεδο.

Σημαντική αλλαγή στο gameplay, παρουσιάζει το γεγονός πως πλέον, υπάρχει combat. Ακόμα κι αν παρουσιάζεται σε πρωτόλεια μορφή, αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό και επιπλέον γνώρισμα. Πλέον, ο πρωταγωνιστής μπορεί να προστατευτεί κάπως πιο αποτελεσματικά και να σκοτώσει τις φρικιαστικές φιγούρες με τη χρήση αντικειμένων που βρίσκονται στον περιβάλλοντα χώρο, όπως καραμπίνες, σωλήνες, σφυριά ή τσεκούρια. Τα αντικείμενα είναι, μεν, βαριά και δύσχρηστα για τον Mono, αλλά δίνουν την εντύπωση ότι, αν και παραμένει μικρός μπροστά σε υπερμεγέθη εμπόδια, δεν είναι τελείως αβοήθητος. Συμπληρωτικά, πολύ ωραία προσθήκη είναι το ότι ο χαρακτήρας μπορεί να συλλέγει μέσα στο παιχνίδι διάφορα καπέλα, σαν collectibles, αλλά και να τα φοράει.

Σκηνοθετικά o πρόσφατος τίτλος της Tarsier Studios παρουσιάζει εκπληκτική λεπτομέρεια. Η μετάβαση από την ύπαιθρο στο αστικό τοπίο και από τους εσωτερικούς στους εξωτερικούς χώρους γίνεται με πανέμορφα cutscenes και πλάνα. Τα εντυπωσιακά γραφικά παρουσιάζονται εμφανώς βελτιωμένα από το πρώτο Little Nightmares και τα μουντά, αλλά, ζωντανά χρώματα δημιουργούν όμορφα κάδρα σε έναν βουβό κόσμο. Το αποχρωματισμένο, υποφωτισμένο και δυστοπικά παρηκμασμένο τοπίο, παραμορφώνει πραγματικούς χώρους, κάνοντάς τους αγνώριστους και αποπνικτικούς. Το σχολείο, το νοσοκομείο, η πόλη, παίρνουν μια διαφορετική διάσταση και μετατρέπονται σε τρομακτικούς χώρους, όχι σχεδιαστικά, αλλά συναισθηματικά. Το soundtrack του Little Nightmares II, παραμένει πιστό στη συνταγή του πρώτου και είναι αντάξιο των προσδοκιών. Η αίσθηση ότι παραμονεύει παντού ο κίνδυνος κυριαρχεί σε όλο το game και η γενικότερη αισθητική συμβάλλει σε αυτό με την μουσική και τους διάφορους ήχους να παίζουν σημαντικό ρόλο.

Συνοψίζοντας, η ιστορία τελειώνει με έναν ανατριχιαστικό επίλογο και εξηγεί αρκετά πράγματα από όσα διαδραματίστηκαν στο story, αφήνοντας τον θεατή με το στόμα ανοιχτό και με έντονη την προσμονή για τον επόμενο τίτλο. Μια εξαιρετικά δουλεμένη παραγωγή τόσο αισθητικά, όσο και τεχνικά, που το κατατάσσει σίγουρα στα καλύτερα games του 2021. Οι καλλιτέχνες της Tarsier Studios κατάφεραν να δημιουργήσουν όμορφες εικόνες μέσα σε έναν άσχημο κόσμο. Το Little Nightmares II είναι ένα τρομακτικό παραμύθι βασισμένο στην διαστρεβλωμένη πραγματικότητα και στους χειρότερους εφιάλτες της παιδικής ηλικίας.