NieR: Automata | Review

Ωστόσο, παρόλα αυτά τα ιδιαίτερα στοιχεία του gameplay, όπως είπαμε και προηγουμένως, δεν παύει ποτέ να δείχνει στοιχεία RPG. Αυτό φαίνεται και από το επίπεδο δυσκολίας του παιχνιδιού, όπου στην αρχή χρειάζεται κάποια ώρα προσαρμογής. Σε normal δυσκολία, ξεκινάτε με τους αντιπάλους να είναι αρκετά ισορροπημένοι, αλλά στην πορεία και ειδικά μετά το πέρας side quests, φαίνεται πόσο πολύ μετράει το level. Από την άλλη, σε Hard και πάνω, η χρήση του lock-on χάνεται, ενώ στο Very Hard, δεν μπορείτε να δεχτείτε το παραμικρό χτύπημα. Μάλιστα, χάρη στο πολύ ιδιότροπο σύστημα checkpoint, θα δυσκολευτείτε να περάσετε ακόμα και την εισαγωγή.

Το θέμα με την εισαγωγή, είναι πως δεν υπάρχει κανένα απολύτως checkpoint, όπως άλλωστε και σε όλο το παιχνίδι. Κάθε φορά θα επιστρέφετε στο τελευταίο save point, έχοντας χάσει το όλο customization που έχετε κάνει. Από εκεί και πέρα, μέσα από ένα μηχανισμό που θυμίζει έντονα αυτόν των παιχνιδιών Souls, θα πρέπει να βρείτε το πτώμα σας, ώστε να ανακτήσετε ό,τι χάσατε. Αυτό ωστόσο αλλάζει από ένα σημείο και μετά, αφού υπάρχει κανονικό game over, που καταλήγει στο κεντρικό μενού.

Το customization του παιχνιδιού, γνωστό και ως plug-in chips, δεν έχει να κάνει μόνο με στατιστικά, αφού μπορεί να ξεκλειδώσει μέχρι και skills. Το counter που αναφέραμε και προηγουμένως είναι ένα από αυτά, μαζί με πολλές ακόμα λειτουργίες, που μπορεί να έχουν να κάνουν ακόμα και με το HUD. Το σύστημα αυτό έχει μορφή εσωτερικής μνήμης και κάθε chip χρειάζεται συγκεκριμένο χώρο για να εγκατασταθεί. Πολλά από αυτά μάλιστα μπορούν να αναβαθμιστούν, ενώνοντας δύο ίδια μεταξύ τους, κάτι που βελτιώνει την αποδοτικότητά τους, ενώ σπάνια μειώνει και το χώρο που χρειάζονται.

Πολλά από τα καλά chips προέρχονται σαν rewards από side quests, μαζί με μερικά πολύ σπάνια υλικά για αναβάθμιση όπλων και pods. Το θέμα με αυτά είναι πως χρειάζονται αρκετά ταξίδια και παρότι ο κόσμος δεν είναι και ο μεγαλύτερος σε παιχνίδι τέτοιου είδους, κρατάει για αρκετή ώρα. Ευτυχώς όμως, λίγες ώρες μέσα στο παιχνίδι, τα save points μπορούν να πραγματοποιήσουν και fast-travel. Αυτή ωστόσο είναι η όλη γλύκα των side-quests, αφού οι άκρως ξεχωριστοί χαρακτήρες του παιχνιδιού έχουν κάτι να προσφέρουν σε αυτή την καταπληκτική ιστορία, όπως άλλωστε και κάθε όπλο, που όταν το αναβαθμίζετε ξεκλειδώνει λίγο από το lore.

Πολλές φορές τα καλά παιχνίδια έρχονται από εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Το Nier: Automata είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πρότασης, συνδυάζοντας ένα ολοκληρωμένο σύστημα μάχης, που δεν ξεχνάει πως πρόκειται για RPG, μία καθηλωτική ιστορία και ένα αγγελικό soundtrack. Το μόνο του πρόβλημα ίσως βρίσκεται στον κόσμο, που περιορίζεται αρκετά σε μέγεθος και στο περίεργο σύστημα με τα save points. Ακόμα και αν δεν έχετε παίξει το πρώτο Nier, σίγουρα θα εκτιμήσετε αυτό που έχει να προσφέρει το Automata.

Grimmspace

Μετά από 30 ώρες εξερεύνησης και side quests, έφτασα στο αληθινό ending του παιχνιδιού, όπου αποφάσισα να χάσω το save μου για το καλό της ανθρωπότητας και να ξεκινήσω από την αρχή.