Sniper Elite 4 | Review

Το sandbox στοιχείο είναι πιο έντονο από ποτέ στο Sniper Elite 4 και αυτό γιατί μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το περιβάλλον προς όφελός σας και να μπλέξετε κάπως το ρόλο του ελεύθερου σκοπευτή. Το παιχνίδι είναι ξεκάθαρα της υπομονής, αφού με τον τρόπο που δουλεύουν οι μηχανισμοί του, μέχρι και το τρέξιμο θεωρείται λανθασμένη και επικίνδυνη κίνηση. Με το παιχνίδι να αφιερώνεται πιο πολύ στο stealth infiltration, ο πιο σωστός χαρακτηρισμός του Karl, θα ήταν αυτός του κομάντο.

Ο εξοπλισμός του Karl περιλαμβάνει τρία βασικά όπλα. Ένα αυτόματο ή shotgun, για όταν όλα πάνε λάθος και πρέπει απλά να αμυνθείτε από ορδές εχθρών που έρχονται κατά πάνω σας, ένα πιστόλι και φυσικά το sniper. Κάθε όπλο διαθέτει δύο λειτουργίες και αυτή του sniper περιλαμβάνει suppressed bullets, οι οποίες δεν κάνουν θόρυβο, αλλά είναι περιορισμένες. Κάθε όπλο είναι για διαφορετική περίσταση, έχοντας τις δικές του ιδιαιτερότητες.

Τα όπλα αυτά όμως δεν μένουν στάσιμα καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, αφού υπάρχουν κάποια challenges, που όταν τα πραγματοποιήσετε, θα πάρετε καλύτερο zoom, ζημιά ή χειρισμό. Αν μάλιστα τα κάνετε όλα, τότε θα πάρετε στην κατοχή σας και ένα master skin για αυτό. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και ο χαρακτήρας, που με κάθε αποστολή παίρνει experience. Ανά πέντε επίπεδα γίνεται διαθέσιμο ένα κομμάτι του skill tree, από όπου μπορείτε να πάρετε μία ακόμα ιδιότητα.

Ο τρόπος που λειτουργεί το sniper δεν απέχει πολύ από τους προκατόχους του παιχνιδιού. Μένοντας στάσιμοι για κάποια ώρα σταθεροποιείται η αναπνοή του χαρακτήρα, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα ο στόχος να είναι αρκετά πιο σταθερός. Εδώ όμως είναι που μπαίνουν και άλλοι παράγοντες σε κάθε βολή, όπως η βαρύτητα που έχει σαν αποτέλεσμα η σφαίρα να πέφτει σταδιακά στην πορεία και σε μεγαλύτερες δυσκολίες ο αέρας, που αλλάζει την τροχιά. Η λειτουργία empty lung εκτός του ότι βάζει το παιχνίδι σε slow motion και σταθεροποιεί τελείως το σκόπευτρο, προσθέτει στη βολή τα κατάλληλα indicators, για να στοχεύσετε ακριβώς εκεί που θέλετε.

Ο Karl επίσης μέσα από τα κιάλια του έχει τη δυνατότητα να μαρκάρει τα πάντα από εχθρούς, εκρηκτικά, οχήματα, ακόμα και παγίδες. Αυτό θα σας βοηθήσει να κάνετε την προσέγγιση που εσείς θέλετε και «σκεπάζοντας» τις βολές σας με περιβαλλοντικούς ήχους, ακολουθείτε πολύ περισσότερο το stealth στοιχείο. Βέβαια, υπάρχει και η επιλογή να δουλέψετε πιο κοντά στους εχθρούς, έχοντας και εδώ τα απαραίτητα σύνεργα.

Η λέξη κλειδί σε αυτόν τον τομέα είναι παγίδες. Τοποθετώντας νάρκες και άλλα πολλά όμορφα πράγματα, θα καλύπτετε τα νότα σας και οι εχθροί δεν θα ξέρουν από πού τους ήρθε, ενώ το καθένα από αυτά, όπως και τα όπλα, έχουν δύο λειτουργίες. Για περιπτώσεις βέβαια που δεν υπάρχει χρόνος και ο εχθρός είναι μπροστά σας, τότε ένα melee kill είναι πάντα η λύση. Σε συνδυασμό με το ελάχιστο platforming που διαθέτει το παιχνίδι, μπορείτε εύκολα να βρεθείτε πίσω από έναν αντίπαλο ελεύθερο σκοπευτή και να τον εξουδετερώσετε.

Με όλα τα παραπάνω όμως τίθεται το ερώτημα της ποιότητας του AI του παιχνιδιού. Το difficulty setting παίζει μεγάλο ρόλο εδώ, αφού η συμπεριφορά των εχθρών αλλάζει ριζικά. Σε μικρότερες δυσκολίες, θα τρέξετε πάνω σε κάποιον και θα τον εκτελέσετε με melee kill και αυτός ίσα-ίσα που θα σας πάρει χαμπάρι την τελευταία στιγμή. Ακόμα και να σας δουν βέβαια, αν προλάβετε να κρυφτείτε εγκαίρως, θα αγνοήσουν την ύπαρξή σας. Παρόλα αυτά, η δυσκολία δεν επηρεάζει μόνο αυτό το κομμάτι.