Sniper Elite 4 | Review

Ο Karl Fairburne ταξιδεύει στο νησί San Celini της Ιταλίας, στο νέο μέρος της σειράς Sniper Elite

Η σειρά Sniper Elite ανέκαθεν ήταν ένα από τα καλύτερα stealth παιχνίδια, που διαδραματίζονται στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι, στο τέταρτό της entry, η σειρά ταξιδεύει στην Ιταλία. Το παιχνίδι αποτελεί direct sequel του Sniper Elite 3, το οποίο είναι στην ουσία prequel του δεύτερου μέρους της σειράς. Όμως, δεν μπορεί μια σειρά να μένει στάσιμη, έτσι λοιπόν στο Sniper Elite 4 βλέπουμε κάποιες σημαντικές αλλαγές.

Είναι δύσκολο τα παιχνίδια με θεματολογία το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο να καταφέρουν να ξεπεράσουν τα γνωστά κλισέ σε θέμα πλοκής. Έτσι και εδώ, ο Βρετανός Karl Fairburne ταξιδεύει στην Ιταλία και συγκεκριμένα στο νησί San Celini, όπου οι ναζί, με ένα νέο όπλο βουλιάζουν τα πλοία των συμμάχων. Το όπλο αυτό είναι δημιούργημα του επιστήμονα Andreas Kessler, ο οποίος δουλεύει κάτω από την επίβλεψη του στρατηγού Heinz Bohm, για τον οποίο λίγα πράγματα είναι γνωστά. Ο Karl θα πρέπει να πάρει με το μέρος του τους αντάρτες του νησιού και με τη διαγραφή διαφόρων στόχων, να φτάσει στην πηγή του κακού.

Η Ιταλία της συγκεκριμένης εποχής δεν θα μπορούσε να δείχνει πιο χαρακτηριστική. Τα σπίτια και οι δρόμοι, όλα έχουν την πινελιά που χρειάζονται και ταυτόχρονα, την ησυχία και το σκοτάδι που επικρατούσε σε αυτή την τραγική χρονική περίοδο. Παρατημένα αυτοκίνητα στη μέση του δρόμου, ανοιχτά σπίτια, όπου έχουν γίνει διάφορες διαμάχες και άλλα πιο ιδιαίτερα περιστατικά, όπως το δείπνο κάποιου σε ένα εστιατόριο, που ήταν και το τελευταίο του. Ο κόσμος του παιχνιδιού σίγουρα δεν μπορούσε να αναπτυχθεί με καλύτερο τρόπο.

Βέβαια, δεν είναι αυτό το κύριο χαρακτηριστικό της σειράς, αλλά φυσικά τα kill-cams, τα οποία δείχνουν την πορεία της σφαίρας από το sniper, μέσα στο σώμα του εχθρού. Κάθε ένα από αυτά είναι εξίσου επίπονο, σπάζοντας κόκαλα και καταστρέφοντας ζωτικής σημασίας όργανα, χωρίς πάντα να επηρεάζει καθόλου την εξωτερική κατάσταση του μοντέλου ενός χαρακτήρα. Η διαφορά στο νέο παιχνίδι είναι πως μπορείτε να ρυθμίσετε τη συχνότητα αυτών των σκηνών ή να τις απενεργοποιήσετε και τελείως.

Ακόμα και η μουσική είναι κάτι που θα ακούγαμε μόνο την εποχή του πολέμου, η οποία παίρνει μερικές πιο έντονες νότες, όταν η παρουσία σας είναι γνωστή και όλοι οι ναζί ψάχνουν να σας εκτελέσουν. Η βρετανική προφορά του Karl έχει αποδοθεί με τέλειο τρόπο, ενώ οι διάλογοι με τους Ιταλούς περιέχουν κάποιες  ανάλογες λέξεις, έχοντας βέβαια και εδώ την αντίστοιχη προφορά. Από την άλλη, οι Γερμανοί μιλούν αποκλειστικά τη γλώσσα τους, με ελάχιστες εξαιρέσεις και αυτές μόνο σε διαλόγους πάνω στα cutscenes.

Ο ήχος όμως δεν παίζει ρόλο αποκλειστικά στο αισθητικό κομμάτι, αφού ο παραμικρός περιβαλλοντικός θόρυβος έχει σημασία στο gameplay. Οι εκρήξεις και οι κρότοι των όπλων ακούγονται έτσι ώστε να τους καταλαβαίνουν οι εχθροί και αμέσως να σπεύδουν να ελέγξουν την κατάσταση. Ταυτόχρονα, άλλοι ήχοι όπως καμπάνες, κομπρεσέρ και μεγάλα κανόνια, θα καλύπτουν εσκεμμένα μικρότερους θορύβους και παίζουν σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση μιας stealth προσέγγισης.