Μες στην Ομίχλη: Η δημιουργία του Σκιά και Τύχη

Προειδοποίηση: Αυτό το άρθρο εμβαθύνει τη δημιουργία του διηγήματος Σκιά και Τύχη, το οποίο αποτελεί συνέχεια των γεγονότων της εκδήλωσης Μπίλτζγουοτερ: Πύρινη Παλίρροια. Οι αναγνώστες που δεν έχουν διαβάσει την πρώτη ιστορία μπορεί να βρουν κάποια άγνωστα στοιχεία.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: Spoiler alert!

Μια πόλη βουτηγμένη στο χάος

Στο τέλος του Μπίλτζγουοτερ: Πύρινη Παλίρροια, πολλά έχουν αλλάξει για τον διάσημο, παραθαλάσσιο εμπορικό κόμβο. Ο Τουίστεντ Φέιτ και ο Γκρέιβς τα βρήκανε και κινήσανε για νέες περιπέτειες. Η Σάρα Φόρτσουν εκθρόνισε τον Γκάνγκπλανκ πνίγοντας τον σε μια βροχή από κανονόμπαλες. Και η ίδια η πόλη, η οποία στην αρχή θύμιζε θεματικό πάρκο με μια ιδιαίτερη αγάπη για τους πειρατές, μεγάλωσε και μετατράπηκε σε ένα ρεαλιστικό, επικίνδυνο μέρος, φορτωμένο με επιβλητικούς χαρακτήρες.

Δυστυχώς για τη Μις Φόρτσουν, το Μπίλτζγουοτερ δεν πολυσυμπάθησε τη νέα διεύθυνση. Ο Γκάνγκπλανκ μπορεί να ήταν ένας αμείλικτος αρχηγός, αλλά ήταν αυτή η σκοτεινή αφοσίωση στο ρόλο που προφύλαξε το Μπίλτζγουοτερ από τον διχασμό. Καταμεσής αυτού του χάους που άφησε ο Γκάνγκπλανκ λοιπόν, η Μαύρη Ομίχλη του Θερισμού καταφτάνει για άλλη μια φορά και σαρώνει το Μπίλτζγουοτερ, αφήνοντας τη Μις Φόρτσουν με μια επιλογή: Να αναλάβει τα ηνία ή να παραμείνει αδρανής, όσο οι ορδές των απέθαντων αποδεκατίζουν την πόλη που η ίδια αποδυνάμωσε με το χάος που έσπειρε.

Το Σκιά και Τύχη είναι η ιστορία αυτής της επιλογής. Δείχνει επίσης την αφηγηματική κατεύθυνση την οποία σκοπεύει να ακολουθήσει το League και στο μέλλον.

Ένας κόσμος που κινείται

«Θέλαμε να δείξουμε ότι ο κόσμος αυτός είναι ζωντανός και αρχίζει να αναπνέει από μόνος του πλέον,» μας εξηγεί ο Senior Narrative Writer, Graham McNeill. «Κάθε πράξη έχει και τις συνέπειες της». Το Σκιά και Τύχη αποτελεί προσπάθεια εκ μέρους των συγγραφέων και δημιουργών του League of Legends να χτίσουν έναν κόσμο όπου οι διάφορες τοποθεσίες μεγαλώνουν οργανικά, μαζί με τους χαρακτήρες που τις κατοικούν. Με το να συνεχίζουν βάση μιας προϋπάρχουσας ιστορίας, οι συγγραφείς του League δημιουργούν συνοχή και καθορίζουν μια ενιαία αφηγηματική τροχιά η οποία εξαπλώνεται πέρα από ηρωικά μονόπρακτα.

Αποτελεί τη φυσική εξέλιξη των περασμένων αφηγηματικών σπόρων. «Έχει σίγουρα περάσει κάποιος καιρός από τότε που δοκιμάσαμε μακροσκελή και συνεχόμενη αφήγηση», μας λέει ο lead αφηγητής της ομάδας Foundations, Ant Reynolds. «Και είναι σίγουρα κάτι που σκοπεύουμε να κάνουμε συχνότερα – αυτό είναι απλά η αρχή». Το Πύρινη Παλίρροια: Μέρα της Κρίσης μας βοήθησε να καθιερώσουμε ποια είναι η Μις Φόρτσουν, τι κάνει και ποια είναι τα κίνητρα της. «Αλλά τελικά, καταφέρνει και πετυχαίνει αυτό που θέλει. Άρα τι γίνεται μετά?» Ο Θερισμός, ένα από τα ορόσημα της μυθολογίας του League και ένας γνωστός κίνδυνος για τους κατοίκους του Μπίλτζγουοτερ, στάθηκε ο ιδανικός μηχανισμός για να ωθήσουμε τον χαρακτήρα της Μις Φόρτσουν, αλλά και την πόλη, προς νέες κατευθύνσεις.

«Μύθοι και ιστορίες για τα Νησιά της Σκιάς ταξιδεύουν από στόμα σε στόμα σε όλο τον κόσμο, όμως κάποιοι κάτοικοι της Γης των Ρούνων δεν θα τις πιστέψουν».

Ο Reynolds εξηγεί πως «η Μις Φόρτσουν χρειάζεται αυτή την εξωτερική απειλή για την πρόοδο της αφηγηματικής τροχιάς της. Είναι αυτό που την σπρώχνει να πει «Λοιπόν, πρέπει να ενωθούμε για να πολεμήσουμε αυτό το πράγμα». Η κατατρόπωση του Γκάνγκπλανκ ήταν εύκολη υπόθεση. Η ανάληψη ευθύνης για τα επακόλουθα, είναι πολύ διαφορετική κατάσταση. «Πίστευε πως η δολοφονία του Γκάνγκπλανκ θα αρκούσε να μετατρέψει το Μπίλτζγουοτερ σε αυτή την υπέροχη ουτοπία, απελευθερωμένη πια από την τυραννική γροθιά του, αλλά τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου έτσι» προσθέτει ο McNeill. Η απόφαση της να αντιμετωπίσει τη νέα πρόκληση του Θερισμού και να αναλάβει την ευθύνη για τους κάτοικους του Μπίλτζουοτερ, θα σχηματίσουν κι εντέλει θα καθορίσουν τον χαρακτήρα και τη μελλοντική πορεία της Μις Φόρτσουν.

Οι ήρωες που έχουν μαζευτεί αυτή τη φορά

Η Μις Φόρτσουν δεν είναι ο μόνος ήρωας που θα χαρεί προσοχή στο Σκιά και Τύχη. Ο Λούσιαν, ο Θρες, ο Όλαφ και ο Χέκαριμ επίσης εμφανίζονται. Ο σχεδιασμός ιστοριών με πολλαπλούς χαρακτήρες προσδίδει βάθος στους αγαπημένους ήρωες των παικτών League, αλλά υπάρχει ένα ρίσκο για τις ομάδες ηρώων που συμπεριλαμβάνονται. «Δεν θέλουμε να χώσουμε πολλούς ήρωες μέσα στην ίδια ιστορία, περιορίζει τον κόσμο, τον κάνει να φαίνεται μικρό», ισχυρίζεται ο Mc Neill. «Δεν πρέπει να φαίνεται λες και οι ήρωες γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους και πάνε για καφέ κάθε εβδομάδα». Η Γη των Ρούνων υποτίθεται πως είναι αυτός ο τεράστιος κόσμος, ένας κόσμος όπου ο μέσος κάτοικος του Μπίλτζγουοτερ μπορεί να έχει ακουστά τη Ντεμάσια, αλλά ποτέ δεν έχει γνωρίσει κάποιον που να την έχει επισκεφτεί. «Μύθοι και ιστορίες για τα Νησιά της Σκιάς ταξιδεύουν από στόμα σε στόμα σε όλο τον κόσμο, όμως κάποιοι κάτοικοι της Γης των Ρούνων δεν τις πιστεύουν».

Οι χαρακτήρες επίσης χρειάζονται χώρο για να μεγαλώσουν μέσε στην κάθε ιστορία. «Οι παίκτες νιώθουν την ανάγκη να αναγνωρίσουν την Μις Φόρτσουν ή τον Λούσιαν ή τον Όλαφ από τον τρόπο που συμπεριφέρονται, αλλά οι χαρακτήρες δεν πρέπει να περιορίζονται από τις προσδοκίες τους», σημειώνει ο McNeill. «Πρέπει να τους δοθεί η ευκαιρία να κάνουν απίστευτα και απρόσμενα πράγματα, τα οποία θα εκπλήξουν τον παίκτη, ενώ παράλληλα θα τους κάνει να σκεφτούν πως, όντως, αυτό ήταν κάτι απολύτως λογικό για τον χαρακτήρα αυτό, μια φυσική εξέλιξη του χαρακτήρα του». Το να ρίχνουμε χαρακτήρες στη μέση της ιστορίας απλά για να εμφανιστούν, δεν είναι αρκετό. Ο McNeill συνεχίζει «Αν φέρεις έναν ήρωα μέσα σε μια ιστορία χωρίς να του ή της δώσεις μια άπαικτη στιγμή, γιατί να τους φέρεις;» Ο Reynolds συμφωνεί: «Οι παίκτες αγαπούν αυτούς τους ήρωες. Δε θέλουν να δουν τον αγαπημένο τους ήρωα σε μια ιστορία και να πουν ‘Α, χάλια είναι’».

Οι συγγραφείς και αφηγητές της Riot είναι αφοσιωμένοι στο να δημιουργούν ιστορίες που βοηθάνε τους χαρακτήρες να κινούνται σε ευρύτερα πλαίσια, ο οποίος είναι και ο λόγος για τον οποίο εστιάζουν σε λίγους μόνο χαρακτήρες κάθε φορά. Εάν πούμε όλων της ιστορίες μαζί θα αφαιρέσουμε τη δυνατότητα για εξέλιξη απ’ τον κάθε χαρακτήρα. «Αυτό το διήγημα αποτελεί συνέχεια στο Πύρινη Παλίρροια, αλλά δεν συνεχίζουμε όλες τις μεμονωμένες ιστορίες», λέει ο Reynolds. «Κι αυτό είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι του κόσμου αυτού. Το διήγημα αυτό δεν αγγίζει καν το τι μπορεί να γίνεται στην Ντεμάσια, ή τη Νόξους, ή το Ζάουν». Με άλλα λόγια, υπάρχουν πολλές ιστορίες που διαδραματίζονται μέσα στο σύμπαν του League of Legends – το Πύρινη Παλίρροια: Μέρα της Κρίσης και το Σκιά και Τύχη απλά αγγίζουν την επιφάνεια. Ακόμη και ο Γκάνγκπλανκ, ένας από τους κύριους χαρακτήρες του Μέρα της Κρίσης, δεν εμφανίζεται πουθενά στο Σκιά και Τύχη. Ο McNeill μας εξηγεί: «Η πιθανή επιστροφή του Γκάνγκπλανκ στο Μπίλτζγουοτερ είναι μια μεγάλη, σημαντική στιγμή. Οι παίκτες γνωρίζουν ότι έχει επιζήσει, αλλά οι χαρακτήρες όχι. Η επιστροφή του πρέπει να είναι μια στιγμή ‘Ωχ αμάν!’ – η επιστροφή του μέσα στην ιστορία αυτή θα τον αδικούσε».

Ο Τουίστεντ Φέιτ, ο Γκρέιβς και ο Γκάνγκπλανκ θα ξαναδούν το φως της δημοσιότητας, αλλό το Σκιά και Τύχη είναι η ιστορία της Μις Φόρτσουν, όχι η δικιά τους.

Πραγματικός Τρόμος

Το Σκιά και Τύχη έχει και ένα δευτερεύον στόχο: να αποδώσει τον πραγματικό τρόμο πίσω από τον Θερισμό και να θέσει το πλαίσιο για το γεγονός αυτό μέσα στη Γη των Ρούνων. «Δεν είναι απλά μια ιστοριούλα για να τρομάξει τα παιδιά», λέει ο McNeill. Είναι ένα πραγματικό, μοχθηρό και απαίσιο πράγμα, που σε κάνει να αμπαρώνεσαι μες στο σπίτι, να χαράζεις βιαστικά ρούνους στα παράθυρα και να κουκουλώνεσαι κάτω απ’ το τραπέζι της κουζίνας, ελπίζοντας ότι δεν θα χτυπήσει στη πόρτα σου». Ο McNeill παρομοιάζει το Μπίλτζγουοτερ με μια πόλη στην πλαγιά ενός ηφαιστείου, εξηγώντας πως «ενώ μπορεί να αξίζει να τρέξεις για τον χρόνο που πιθανόν θα κερδίσεις, ο κίνδυνος μπορεί να φτάσει οποιαδήποτε στιγμή».

Επίσης, ο Θερισμός δεν είναι απλά ένα γεγονός που συμβαίνει μια φορά το χρόνο, αλλά μια πανταχού παρούσα απειλή. Ο McNeill αναλύει «Δε μπορείς να πεις απλά, χέι, πλησιάζει ο Θερισμός, ας πάμε στο εξοχικό μας στη Ντεμάσια για μερικές ημέρες. Καθένας ξυπνάει στο Μπίλτζγουοτερ κάθε πρωί, φοβούμενος τον ερχομό του». Η διαρκής απειλή της Μαύρης Ομίχλης είναι και ένας απ’ τους λόγους για τους οποίους το Μπίλτζγουοτερ έχει χτιστεί σε κάθετη κλίση. Είναι ένας τρόπος για τους πλούσιους και ευγενείς να προστατευτούν όταν καταφτάνει ο Θερισμός. «Προσπαθείς να εγκατασταθείς όσο το δυνατόν ψηλότερα, ώστε να παραμείνεις πάνω από τη Μαύρη Ομίχλη».

Η αφήγηση μιας ιστορίας που είναι δεμένη στον Θερισμό, προσθέτει βάθος σε κάποιους από τους χαρακτήρες των Νησιών της Σκιάς και επεκτείνει τα όρια της αφηγηματικής πέρα από τα στενά πλαίσια του Μπίλτζγουοτερ. «Δεν θέλουμε να έχουμε παρόμοιους χαρακτήρες», λέει ο McNeill. «Ακόμη και οι απέθαντοι θέλουν τα δικά τους κίνητρα για να κάνουν ότι κάνουν». Η τοποθέτηση του Λούσιαν στο Μπίλτζγουοτερ κατά τη διάρκεια του Θερισμού βοηθάει στην εξέλιξη της ιστορίας της Μις Φόρτσουν – επίσης, διαγράφει με μεγαλύτερη ευκρίνεια την σχέση του Λούσιαν και του Θρες, ανοίγοντας νέους δρόμους για μελλοντικές αφηγήσεις. Κάθε χαρακτήρας στο Σκιά και Τύχη προσθέτει μια νέα στρώση στην ιστορία, αλλά επίσης παρέχει περαιτέρω γνώση για τον συνολικό κόσμο. Ακόμη και ο Όλαφ, που βρίσκεται εκεί κυρίως για να φαιδρύνει μια ιστορία που κατά τ’ άλλα είναι εξαιρετικά σκοτεινή, βοηθάει τους παίκτες να κατανοήσουν το σύμπαν του League.

Όπως και με το Πύρινη Παλίρροια: Μέρα της Κρίσης, το Σκιά και Τύχη αποτελεί ακόμη ένα βήμα προς έναν ζωηρό και ζωντανό σύμπαν που κατοικείται από χαρακτήρες του League. Οι ομάδες που ανέλαβαν τη δημιουργία του, εργάζονται ώστε να χτίσουν πλοκές οι οποίες θα στείλουν τους χαρακτήρες σε ένα μεστό και αξέχαστο ταξίδι, που στοχεύει να δυναμώσει τις σχέσεις μεταξύ χαρακτήρων, αλλά και με τους παίκτες που τους αγαπάνε. Οι ιστορίες είναι ατελείωτες, όπως και οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να ειπωθούν. «Άλλες είναι κωμικές, άλλες αγάπης, άλλες καθαρά διασκεδαστικές- όλα είναι πιθανά. Γνωρίζουμε πως οι παίκτες ζητάνε μυθολογία και ιστορίες, και προσπαθούμε να πραγματοποιήσουμε την ευχή αυτή, μια αφήγηση μετά την άλλη», λέει ο McNeill.

Όμως, ο McNeill καταλήγει, το πιο σημαντικό είναι ότι «δεν φτιάχνουμε απλά τις ιστορίες για να τις ρίξουμε μες στο παιχνίδι και να τις ξεχάσουμε. Ο κόσμος και οι χαρακτήρες του, αλλάζουν μέσα από αυτές. Έχουν σημασία, και ελπίζουμε αυτό να φανεί και στους παίκτες».

[leagueoflegends.com]