Assassin’s Creed Origins | Review

Prince of Persia Assassins… περίπου…

Στα τελευταία παιχνίδια της σειράς Assassin’s Creed υπήρχε μια λογική σειρά για τον τρόπο αντιμετώπισής τους. Η συνταγή ξεκινούσε με μια προβληματική κυκλοφορία, δηλαδή ένα παιχνίδι που αν μη τι άλλο ήταν γεμάτο bugs, που σε πολλές περιπτώσεις το καθιστούσαν unplayable, με πιο τρανταχτό παράδειγμα να αποτελεί το Unity. Αργότερα και με πολλά κιλά patches, το παιχνίδι έφτανε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, αν και ο κλειστόμυαλος μέσος gamer αγνοούσε τις διορθώσεις, συνεχίζοντας να μιλάει αρνητικά για το παιχνίδι, σε ένα παραλήρημα που θυμίζει αρκετά μωρό που του πήραν την πιπίλα.

Σε μια απόπειρα να κλείσει το στόμα αυτού του ενοχλητικού τύπου, η Ubisoft προσπέρασε το 2016, κυκλοφορώντας το Assassin’s Creed Origins το 2017. Μαζί όμως με τον κομπλεξικό τύπο, φαίνεται πως το παιχνίδι προσπέρασε και το πρώτο βήμα στη λογική σειρά της κυκλοφορίας ενός AC, αφού τα patches που βγήκαν στη συνέχεια απλά βελτίωσαν ένα εξ αρχής καλό παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο που αποτελεί την αρχή της αδελφότητας των Assassins και είναι πολύ κοντά χρονολογικά στο πρώτο παιχνίδι. Από εκεί πηγάζει μάλιστα και ο υπότιτλος του κειμένου, που για όσους δεν γνωρίζουν η σειρά προοριζόταν να αποτελεί μέρος του Prince of Persia. Ωστόσο, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την Περσία, αλλά με την Αίγυπτο.

Βέβαια, πίσω από την ιστορία του Bayek of Siwa, υπάρχουν τα γεγονότα του πραγματικού χρόνου. Ωστόσο, μετά τον Desmond το όλο κυνηγητό ανάμεσα στους σύγχρονους Templars και τους Assassins φαίνεται να έχει χάσει την αίγλη του. Στο Origins βλέπουμε μια ακόμα προσπάθεια να χτιστεί κάτι ενδιαφέρον πάνω στο Animus και την αρχαιολογία, αλλά για ακόμα μια φορά εκεί που αρχίζουν τα πράγματα να αποκτούν κάποιο ενδιαφέρον, ο πραγματικός χρόνος μπαίνει σε ένα infinite loop γιατί όπως φαίνεται το παιχνίδι έφτασε στο τέλος του. Για κανένα λόγο με αυτό το σκεπτικό δεν θέλουμε να πούμε το παιχνίδι μικρό, αλλά αναφέρουμε πόσο αδιάφορο είναι το παρόν για πολλοστή φορά.

Στο ενδιαφέρον κομμάτι τώρα, το παιχνίδι ακολουθεί τον Bayek of Siwa, που υπηρετούσε τον Πτολαιμέο ως Medjay, αλλά μετά από ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας, ο γιος του δολοφονήθηκε από μια οργάνωση που είχε τον Φαραώ σαν υποχείριό της. Μπορεί η οργάνωση αυτή να ακούγεται γνωστή για τη σειρά AC, αλλά αποτελεί στην ουσία το ξεκίνημά της, με τον Bayek να τους κυνηγάει καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Δεν θα ακούσετε ποτέ για Templars και Assassins στο Origins, αλλά θα βιώσετε τη γέννηση και των δύο και τους λόγους που απέκτησαν κάποιες συνήθειες στην πορεία (με πολλές από αυτές να χάνονται με το χρόνο).

Η Αίγυπτος λίγο πιο μετά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου περιέχει όλα τα αξιοθέατα της εποχής. Φτωχά χωριά, τεράστιες ερήμους καθώς και τις πολυκατοικημένες πόλεις που ζούσαν όλα τα σημαντικά άτομα της εποχής. Πόλεις όπως η Αλεξάνδρεια και το Μέμφις καταφέρνουν να ξεχωρίζουν τόσο από τον υπόλοιπο κόσμο, όσο και μεταξύ τους, αφού δεν λείπουν οι διαφορές στην εκάστοτε κουλτούρα, με την πρώτη να έχει όπως είναι λογικό κάποιες πιο ελληνικές επιρροές. Ωστόσο, όλο το παιχνίδι δεν είναι τόσο πυκνοκατοικημένο όπως είναι λογικό. Ποιος άλλωστε θα περίμενε να δει έναν άνδρα να περπατάει στην έρημο, χωρίς να νομίζει ότι είναι κάποιο είδος παραίσθησης.