Knack 2 | Review

Μετά από μια όχι και τόσο καλή υποδοχή από το κοινό, ο Knack επιστρέφει για ακόμα μια φορά στο Playstation 4

Μαζί με το λανσάρισμα του Playstation 4, κυκλοφόρησαν δύο παιχνίδια για την κονσόλα. Το ένα από αυτά ήταν το Killzone: Shadow Fall, μέρος της γνωστής σειράς, και το άλλο ήταν το Knack, ένα νέο IP από την SIE Japan Studio, που συνδύαζε platforming με beat-em-up στοιχεία. Ωστόσο, κριτικοί και early adopters της κονσόλας και του παιχνιδιού δεν το πήραν με καλό μάτι. Τέσσερα χρόνια μετά, η Japan Studio επιστρέφει με το Knack 2, σε μια προσπάθεια να βγει η σειρά από την κακή της φήμη.

Καταρχάς, ο Knack είναι ένα πλάσμα, του οποίου το σώμα αποτελείται από αρχαία κειμήλια. Στην ουσία είναι ένα μικρό πλάσμα, αλλά μπορεί να μετατρέψει τα κειμήλια που βρίσκει σε κομμάτια του σώματός του, με αποτέλεσμα να έχει τη δυνατότατα να μεταμορφωθεί σε ένα γίγαντα ή ακόμα καλύτερα, σε μια μηχανή καταστροφής. Χάρη σε αυτόν, ο κόσμος σώθηκε στο προηγούμενο παιχνίδι, αλλά από ότι φαίνεται ήταν μόνο η αρχή των περιπετειών του.

Το δεύτερο παιχνίδι της σειράς ξεκινάει με μια εικόνα από το σήμερα, όπου ρομπότ καταστρέφουν την πόλη Newhaven. Έπειτα, επιστρέφει πριν κάποιο καιρό, όπου ο Knack μαζί με τον κολλητό του φίλο Lucas, οδηγούν το θείο του δεύτερου σε κάποια αρχαία ερείπια, όπου έκαναν μια σημαντική ανακάλυψη. Ωστόσο, καταλήγουν να βρουν και κάποια ρομπότ, τα οποία χρησιμοποιούσαν πριν πολλά χρόνια τα High Goblins ενάντια στους ανθρώπους. Έτσι λοιπών ξεκινάει η δεύτερη περιπέτεια του Knack, με τα ρομπότ να ενεργοποιούνται και πάλι.

Τα γραφικά και ο τρόπος που παρουσιάζονται οι περιοχές του παιχνιδιού θυμίζουν έντονα τη σειρά Ratchet and Clank. Αυτό επιταχύνεται μέσω των έντονων χρωμάτων και των linear, αλλά ταυτόχρονα ευρύχωρων επιπέδων που θα επισκεφτείτε. Χωρίς μάλιστα κανένα ίχνος υπερβολής, κάθε περιοχή είναι άκρως ξεχωριστή, έχοντας δικά της στοιχεία και πάνω απ’ όλα δεν επαναλαμβάνεται. Η μόνη εξαίρεση στα 14 chapters του παιχνιδιού βρίσκεται μόνο σε ένα σημείο που επισκέπτεστε δύο φορές, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι ακριβώς το ίδιο.

Όσο για τα μοντέλα των χαρακτήρων, θα μπορούσαμε να πούμε πως ισχύει το ίδιο με τις περιοχές. Ωστόσο, ο όλος σχεδιασμός των ανθρώπων δεν ταιριάζει ιδιαίτερα με όλους τους υπόλοιπους, αφού δίνει μια διαφορετική αίσθηση από ότι τα goblins και τα ρομπότ. Τα δύο τελευταία μάλιστα, όσο προχωράτε μέσα στο παιχνίδι θα δείτε πως αλλάζουν εμφανισιακά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πολεμάτε τους ίδιους εχθρούς με λίγο διαφορετική εμφάνιση, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από ότι κάνουν οι περισσότεροι τίτλοι.

Οι δυνατότητες του PS4 Pro είναι αυτές που κάνουν το παιχνίδι να δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Η υψηλότερη ανάλυση τονίζει ακόμα περισσότερο τα έντονα χρώματα και τη ζωντάνια του τίτλου, αλλά δεν είναι αυτό που το κάνει να χρειάζεται τη βελτιωμένη κονσόλα. Στην πραγματικότητα, ένα επιτυχημένο Pro Compatible παιχνίδι, είναι αυτό που μπορεί να «πειραχτεί» το frame rate. Έτσι λοιπόν και στο Knack 2, υπάρχει η δυνατότατα καλύτερης απόδοσης καρέ, αντί για 4K, κάτι που θεωρούμε πολύ καλύτερο.

Όσο για τον ήχο, η μουσική προσπαθεί πολύ σκληρά να δώσει ένα επικό στοιχείο στο παιχνίδι, σε σημείο να φτάνει την υπερβολή. Με το ίδιο τρόπο δουλεύουν και οι διάλογοι, όπου ο Knack φέρεται σαν να έχει μια πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του από την αρχή μέχρι το τέλος, ενώ οι υπόλοιποι χαρακτήρες προσπαθούν υπερβολικά για να αναδείξουν τα συναισθήματά τους. Ακόμα και το χιούμορ, πιέζεται αρκετά για να κάνει τον παίκτη να γελάσει, αλλά από ένα σημείο και μετά καταφέρνει μόνο το αντίθετο.

Το gameplay του συνδυάζει μάχες σώμα με σώμα και μεγάλες ποσότητες platforming, που καταλαμβάνουν και το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Τα παραπάνω στοιχεία θυμίζουν έντονα God of War, με την fixed κάμερα που διαθέτει το παιχνίδι να είναι μια πιστή αντιγραφή, ενώ το σύστημα μάχης είναι εξίσου παρόμοιο, ακόμα και σε θέμα button mapping. Το κερασάκι στην τούρτα είναι πως το dodge γίνεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή τη χρήση του δεξιού αναλογικού μοχλού.