Prey | Review

Τα Typhoon σίγουρα δεν αποτελούν τους εχθρικούς εξωγήινους οργανισμούς που έχουμε συνηθίσει από άλλα παιχνίδια και ταινίες. Με μια πρώτη ματιά έχουν τη μορφή σκιάς με λαμπερά μάτια που τα κάνουν άκρως τρομακτικά. Υπάρχουν αρκετοί τύποι Typhoon, με κάποια μοντέλα να χρησιμοποιούνται ξανά σε πιο δυνατές εκδοχές. Οι δυνάμεις τους έχουν να κάνουν κυρίως με τηλεπάθεια και διαχείριση στοιχείων. Το πιο κλασσικό όμως βέβαια, είναι πως κάποια μικρά Typhoon μπορούν να πάρουν τη μορφή αντικειμένων και ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να είναι παγίδα.

Το όλο σκηνικό με τα αντικείμενα Typhoon μπορεί εύκολα να κάνει κάποιον παρανοϊκό, κοπανώντας με το γαλλικό κλειδί όποιο αντικείμενο υπάρχει στο χώρο. Πολλά jumpscares θα υπάρξουν ανά τακτά διαστήματα, που μπορούν να είναι ακόμα και ηχητικά. Ωστόσο, δεν είστε μόνο εσείς αυτός που μπορεί να φοβηθεί, αλλά και ο ίδιος ο Morgan, αφού σε κάθε μάχη, θα παρατηρήσετε τις αλλαγές στα χρώματα και τον φωτισμό μέσα από τα μάτια του χαρακτήρα. Αυτό αποτελεί και ένα status effect και είναι αρκετό για να πανικοβάλει κάποιον, ακόμα και στο πιο απλό σημείο, που μια βολή με την καραμπίνα θα τελειώσει τη διαμάχη.

Το παιχνίδι θεωρητικά σε θέμα ήχου είναι αρκετά «ήσυχο». Μουσική παίζει μόνο στις μάχες και σπάνια όταν είστε σε κάποιο safe haven. Ακόμα και αυτά όμως, με εξαίρεση τη μουσική κατά τη διάρκεια του hacking, δεν είναι αρκετά για να σας κάνουν να νιώσετε ασφαλής, αφού ως αντίβαρο ακούγονται πολλά φρικιαστικά sound effects, σαν κάποιος να γδέρνει ένα μαυροπίνακα. Πολλές φορές μάλιστα αυτά ακούγονται χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, ενώ αν υπάρχει όντως λόγος, θα συνοδεύονται από την ακόμα χειρότερη στριγκλιά που βγάζουν τα Typhoon.

Η δομή που είναι φτιαγμένα τα επίπεδα του παιχνιδιού, θυμίζει έντονα Bioshock. Από την άλλη, η κίνηση και οι πολλαπλές επιλογές σε θέμα progression, είναι κάτι που βλέπαμε στα παιχνίδια Dishonored. Όλα αυτά τα υλικά είναι που δένουν τη συνταγή του παιχνιδιού, με το κερασάκι στην τούρτα να είναι το sci-fi horror αλά Dead Space. Με λίγα λόγια το παιχνίδι δεν διαθέτει κάτι το καινοτομικό, αλλά όλα τα παιχνίδια που αναφέρθηκαν παραπάνω είναι αδιαμφισβήτητα από τα καλύτερα του είδους τους. Έτσι λοιπόν και το καινούργιο Prey μαθαίνοντας από τους καλύτερους, προσπαθεί να δώσει μια πολύ δυνατή sci-fi εμπειρία.

Ξεκινώντας το παιχνίδι, θα παρατηρήσετε πως μια απευθείας προσέγγιση στους εξωγήινους ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Ακόμα και όταν πάρετε όπλα δεν θα έχετε πάντα το πάνω χέρι και θα αναγκαστείτε να επιλέγετε τις μάχες που θα παίρνετε μέρος. Ωστόσο, στην πορεία και με τις σωστές επιλογές, θα σταματάτε να είστε εσείς το θήραμα. Βέβαια, αυτό το παιχνίδι είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να παιχτεί αρκετές φορές και πάντα με διαφορετικό customization ή και καθόλου.

Προσπαθώντας να παραμείνετε ζωντανός κατά την περιήγησή σας στο Talos I, θα πρέπει να αναλογίζεστε τα επίπεδα health και armor που έχετε ανά πάσα στιγμή. Το armor στην ουσία έχει να κάνει με τη ζημιά που δέχεται ο χαρακτήρας και στην αρχή είναι αρκετά δύσκολο να το κρατήσετε σε υψηλό επίπεδο, αφού υπάρχει μόνο ένα αντικείμενο για αυτή τη δουλειά. Αντιθέτως, το health διατηρείται με φαγητό και first aid kits, αλλά ακόμα και αυτό χρειάζεται πολύ σωστό item management. Ο καλύτερος τρόπος βέβαια είναι να χρησιμοποιείτε μικρά ρομπότ που σας γεμίζουν στο μέγιστο το health και το armor χωρίς κόστος, αν και υπάρχουν μόνο σε συγκεκριμένα σημεία.

Το item management αποτελεί και αυτό με τη σειρά του ένα σημαντικό στοιχείο του παιχνιδιού, αφού πρέπει να ταξινομήσετε όλα τα όπλα, τα αναλώσιμα και κάθε είδους σκουπίδια που θα βρείτε στο σταθμό. Ο χώρος του inventory είναι αρκετά περιορισμένος στην αρχή, αλλά ακόμα και να τον επεκτείνετε, προς το τέλος θα έχετε υπερβολικά πολλά πράγματα. Το θέμα με τα σκουπίδια είναι πως μπορείτε να τα ανακυκλώσετε, παίρνοντας πρώτες ύλες, που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε first aid kits, όπλα, πυρομαχικά, ακόμα και neuromods. Αρκεί βέβαια να έχετε τα αντίστοιχα blueprints.