Little Nightmares | Review

Οι παιδικοί μας εφιάλτες ζωντανεύουν, μέσα από το νέο παιχνίδι της Tarsier Studios, Little Nightmares Φέτος είναι η χρονιά που βλέπουμε τα horror παιχνίδια να επιστρέφουν στη gaming σκηνή, με το Resident Evil 7 και το Outlast 2 να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν χρειάζεται όμως όλα τα παιχνίδια να δουλεύουν σε first person κάμερα για να είναι τρομακτικά. Με αυτή τη λογική η Tarsier Studios έφτιαξε το Little Nightmares, ένα παιχνίδι που ζωντανεύει τους παιδικούς φόβους κάποιου, όπως τα τέρατα που υπάρχουν κάτω από το κρεβάτι. Το παιχνίδι ξεκινάει με ένα είδους όνειρο, όπου εμφανίζεται μια γυναίκα με κιμονό και μια τρομαχτική μάσκα από πορσελάνη. Αμέσως, η Six, ο κεντρικός χαρακτήρας, ξυπνάει τρομαγμένη, σε ένα περίεργο μέρος, που σύμφωνα με τον τρόπο που ταρακουνιέται πρόκειται για ένα πλοίο. Θα πρέπει να φύγει από αυτό το φρικιαστικό μέρος, αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να περάσει από διάφορα μέρη και τα πλάσματα που θα συναντήσει μοιάζουν σαν να έχουν βγει από τις χειρότερες ταινίες τρόμου. Το θέμα είναι πως η σειρά με την οποία θα περάσει ο παίκτης από τα διάφορα επίπεδα, δηλώνει τι συμβαίνει πραγματικά σε αυτό το μέρος. Η δουλειά του κάθε εχθρού δεν μπορεί παρά να φέρει αναγούλα στο στομάχι και με όλη αυτή την τρομακτική ατμόσφαιρα που επικρατεί, καταφέρνει να έχει τον παίκτη σε αναμμένα κάρβουνα. Πόσο μάλλον όταν γνωρίζει πως αυτά που βλέπει, θα τα πάθει και ο ίδιος αν τον πιάσουν. Η εμφάνιση των εχθρών είναι αυτή που θα φανταζόταν ένα μικρό παιδί, όταν οι γονείς του προσπαθούσαν να το φοβερίσουν με τον μπαμπούλα ή άλλα διάφορα τέρατα, που θα εμφανίζονταν αν ήταν άτακτο. Χοντρά ζαρωμένα πρόσωπα, κάποια με τρομακτικά δόντια και χέρια μακριά ώστε να μην υπάρχει ελπίδα να ξεφύγει κανείς από αυτά. Βλέποντάς τους  να κάνουν τις δουλειές τους δεν βοηθάει στην εικόνα τους και οι στιγμές που εμφανίζονται από το πουθενά, είναι πραγματικά οι χειρότερες. Ειδικά σε σκοτεινά μέρη, όπου επικρατεί ησυχία, όταν η μουσική αρχίζει να παίζει, τότε όλα αυτά τα στοιχεία είναι ικανά να προκαλέσουν τρομερό άγχος. Με λίγα λόγια ούτε στο θέμα του ήχου το παιχνίδι δεν προσπαθεί να σπάσει λίγο τη τρομακτική ατμόσφαιρα. Όταν ένας εχθρός βρίσκεται πολύ κοντά σας ενώ εσείς κρύβεστε, τότε ακούγονται δυνατά οι χτύποι της καρδιάς της Six, ενώ με χρήση χειριστηρίου η δόνηση το τονίζει ακόμα περισσότερο. Αν μάλιστα ένας εχθρός σας δει, η κραυγή που θα βγάλει είναι αρκετή για να σας παγώσει το αίμα. Το παιχνίδι μπορεί να χαρακτηριστεί ως puzzle-platformer, horror και adventure. Μπορεί να μη δίνει πολλά στοιχεία για τον χειρισμό, αλλά ένα απλό άνοιγμα του controls στα options, θα δώσει στον παίκτη ό,τι χρειάζεται για να ξεκινήσει αυτό το ταξίδι. Όμως, για να το τελειώσει, δε θα χρειαστούν πάνω από δύο καθισιές, αφού το παιχνίδι δύσκολα να διαρκέσει πάνω από δύο ώρες. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο θέμα από το οποίο πάσχει το παιχνίδι και αν το συνδυάσουμε με την τιμή του, τα πράγματα δεν δείχνουν και τόσο καλά. Το platforming δεν είναι κάτι που θα…