World of Warcratf – Legion: Patch 7.2 ή αλλιώς ο επίμονος κηπουρός

Με το Legion η Blizzard ξεχρέωσε, τρόπον τινά, ότι χρώσταγε σε όσους την ακολουθούν από την Vanilla εποχή. Αλλά…

Μη νομίζετε ότι θα είναι ένα κείμενο παραπόνων. Όχι. Με το Legion η Blizzard ευχαρίστησε ένα τεράστιο αριθμό παικτών. Και όταν λέμε τεράστιο το εννοούμε. Και δεν μιλάω μέσα από τις κριτικές των διαφόρων άρθρων, για την επιστροφή εκείνων που σταμάτησαν να παίζουν ακόμη και με την έναρξη του The Burning Crusade. Μιλάω μέσα από συζητήσεις που έκανα με πολλούς παίκτες, οι οποίοι την εποχή του Vanilla και μετά σταμάτησαν γιατί απλά δεν τους ευχαριστούσε. Και γενικά όλοι όσοι είχαν κάποιο παράπονο σε κάθε expansion και ειδικά στα Cataclysm, Pandaria και World of Draenor, το Legion τους ικανοποίησε.

Και φυσικά είμαι και εγώ μέσα σε αυτούς. Στην δικιά μου περίπτωση έχουμε να κάνουμε με έναν Loremaniac και Illidan groupie. Δηλαδή κάποιον που του αρέσει να υπάρχει άφθονο ιστορικό περιεχόμενο. Και groupie διότι θεωρεί ότι ο Illidan είναι ένας καθ’ όλα παρεξηγημένος χαρακτήρας που επιτέλους αποκαθίσταται η φήμη του. Βεβαίως κάνεις δεν είναι άμοιρος των πράξεων του. But this is war… και πάντα υπάρχουν παράπλευρες απώλειες.

Το παραπάνω gif μπήκε καθώς είναι, με προσωπική άποψη πάντα, πολύ χαρακτηριστικό. Βέβαια υπάρχει το βίντεο όπου ο Illidan διαλύει το κρανίο του Gul’dan στο τέλος του raid, στο Nighthold. Και όταν όλοι οι υπόλοιποι έψαχναν τι loot θα πάρουν, εγώ απλά ενθουσιασμένη απολάμβανα το end raid video. Και κάπου εκεί ένιωσα ότι το Wow σαν αυτοσκοπός, σαν μια ατελείωτη αποστολή – ταξίδι, που έχει διαρκέσει 10 χρόνια είχε ολοκληρωθεί. Εκείνος που ψάχναμε εδώ και 4-5 expansions, είναι τελικά, απόλυτα και κινηματογραφικά νεκρός. Ναι υπάρχει και συνέχεια, αλλά για την ώρα μπορούμε να κάνουμε και κάτι άλλο. Λέξη κλειδί: Alts. Εκεί το Legion έχει ένα μικρό θέμα.

Πάντοτε στο Wow είχαμε και έχουμε Alts. Και αυτή είναι και η χαρά του παιχνιδιού, δηλαδή να μπορείς να το δεις από όλες τις πλευρές. Είτε σε θέμα class, είτε race, είτε και faction ακόμη. Να μπορείς να παίζεις διαφορετικούς χαρακτήρες και να μην είναι ποτέ μονότονο. Η δυσκολία ξεκίνησε από το World of Draenor, όπου οι πολλαπλές υποχρεώσεις που έπρεπε να ολοκληρώσει ο main χαρακτήρας (ευτυχώς αρκετές account bound) καθιστούσαν κάπως δύσκολη την διατήρηση Alts. Στο Legion έχουμε την απόλυτη αφοσίωση στον main. Δεν γίνεται αλλιώς. Και το patch 7.2 με το Pathfinder part 2 και την επέκταση των traits στο Legendary Artifact, μας δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο.

Διότι έχεις μπροστά σου υλικό να ασχοληθείς για κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά. Υπέροχα Class Order Halls που μπορείς (κυριολεκτικά) να χαθείς μέσα τους. Διαφορετικές ιστορίες, αποστολές, Legendary Artifacts για κάθε class και spec. Και ξεχωριστά mounts. Αλλά το ίδιο το παιχνίδι σε οδηγεί στο να ασχοληθείς μόνο με έναν ή με δύο το περισσότερο. Γιατί απλά δεν έχεις χρόνο να ασχοληθείς με όλα όσα θέλεις. Επίσης, ο επίμονος κηπουρός (the persistent gardener), είναι η χαρά του farming (gaming όρος, το να μαζεύεις συγκεκριμένα υλικά για αρκετό διάστημα). Η Blizzard είχε πάντα μια αγάπη σε επαναλαμβανόμενες αποστολές, σε μεγάλα ταξίδια αναζήτησης πόρων και υλικών που κατέληγαν σε μια ανάλογη ανταμοιβή. Το farming ήταν ένα αναγκαίο κακό στην ανάγκη του οποίου είχαμε προσαρμοστεί.

Στην πορεία όμως τα νούμερα ξέφυγαν λίγο και οι απαιτήσεις του παιχνιδιού ίσως να έχουν γίνει λίγο – πολύ επαναλαμβανόμενες. Ναι το παραδέχομαι, σαν αγρότης δεν το έχω με τίποτα. Και είναι και εκείνα τα διαφορετικά για κάθε class, mounts, wanna see them all, δεν μπορείς να το αφήσεις έτσι. Αλλά κάπου κολλάς. Μαζεύονται πολλά. Οπότε εμφανίζονται οι εξής δρόμοι. Είτε αφήνεις το content σαν περιεχόμενο στην άκρη και κάνεις τα απολύτως απαραίτητα στους χαρακτήρες και αφήνεις τα άλλα για κάποτε (και πάλι δεν προλαβαίνεις), είτε αφοσιώνεσαι σε έναν, κάνεις τα πάντα σε αυτόν και αφήνεις τους άλλους. Κοιμάσαι λιγότερο, παίζεις περισσότερο, χάνεσαι από το real life. Δεν είναι όμως λύσεις αυτές. Το Legion έχει περάσει λίγο σαν alt destroyer γι’ αυτούς τους λόγους. Και το ένοιωσα από πρώτο χέρι.

Ναι, μπορούμε να ανεβούμε επίπεδα πολύ πιο γρήγορα, και έχουμε και τις επιλογές με το account bound, άλλα το Legion το ίδιο έχει τόσο υλικό που θέλεις να το δεις από όλες τις πλευρές και τις απόψεις. Και είναι μοναδικό το να παίρνεις αποστολές από τον ίδιο τον Illidan ή τον Khadgar στα Broken Shores, άλλα όταν το κάνεις κάθε μέρα και υποχρεωτικά, αρχίζεις λίγο να τους βαριέσαι. Θα μου πεις τόσα χρόνια κάνεις τα ίδια και τώρα σε κούρασε; Απλά το συγκεκριμένο expansion δίνει τόσο υλικό και μάλιστα διαφορετικό για κάθε χαρακτήρα, που και να θέλεις να το αγνοήσεις δεν σου κάνει καρδιά. Και όταν δεν το έχεις και το αγροτικό… Ήδη έγινε κάποια παραχώρηση στο θέμα Burning Legion Invasions (δεν είναι πια απαιτούμενο για το Pathfinder part 2) καθώς λήφθηκαν υπόψιν τα παράπονα των παικτών.

Στην τελική, το όλο περιεχόμενο ήταν απείρως απολαυστικό και συνεχίζει να είναι. Και ας πούμε ότι ακόμη έχουμε πολλά να ανακαλύψουμε. Γιατί δεν έχουμε καταφέρει να τα δούμε όλα. Ακόμη…