For Honor | Review

Ένας πόλεμος ξεκινάει ανάμεσα σε τρεις φατρίες και εσείς πρέπει να διαλέξετε ποιανού το μέρος θα πάρετε, μέσα από το νέο παιχνίδι της Ubisoft, For Honor

Το always online μοντέλο στα παιχνίδια της Ubisoft φαίνεται πως είναι εδώ για να μείνει, αφού η εταιρία φαίνεται να το χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο στα νέα της IP.  Τελευταίο παιχνίδι που είδαμε να χρησιμοποιεί αυτή την τακτική ήταν το Steep, όπου το καλύτερο μέρος του παιχνιδιού είναι να γυρνάς το χάρτη μόνος σου. Το ίδιο πράγμα έκανε λοιπόν και με το For Honor, μόνο που αυτή τη φορά δικαιολογείται κάπως, αφού το παιχνίδι είναι εμφανές πως φτιάχτηκε για multiplayer.

Το παιχνίδι αφορά τον πόλεμο που γίνεται ανάμεσα στους ιππότες, τους Βίκινγκς και τους Σαμουράι, με σκοπό να κατακτήσουν μεγάλες εκτάσεις. Η ιστορία παρότι δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, έχει να κάνει με το ξεκίνημα της διαμάχης αυτής, με τους ιππότες να αποτελούν την αρχή του κακού και τους υπόλοιπους να ακολουθούν. Η κατάληξη της στην ουσία δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή της μεγαλύτερης διαμάχης, κάτι που αποτελεί το multiplayer κομμάτι του παιχνιδιού. Αυτό είναι και το λεγόμενο War of Factions, όπου προσπαθείτε να κατακτήσετε μεγαλύτερο μέρος του χάρτη.

Οι περιοχές που θα παλέψετε, αποτελούν κάτι ξεχωριστό ανάλογα τη φατρία στην οποία ανήκουν, ενώ ο καιρός και η ώρα της ημέρας παίζουν εξίσου ρόλο. Χάρη σε αυτή τη λεπτομέρεια και τον σχετικά ικανοποιητικό αριθμό χαρτών, δεν θα νιώσετε ποτέ ότι μάχεστε στο ίδιο μέρος δύο φορές. Το χιόνι, η λιακάδα και η βροχή μπορούν να κάνουν μια περιοχή να φαίνεται τελείως διαφορετική, όπως άλλωστε και ο φωτισμός, που έχει να κάνει με την ώρα την οποία παλεύετε. Ωστόσο, αυτά δεν επηρεάζουν τη διαδραστηκότητα με το χάρτη και αλλάζουν μόνο την εμφάνισή του.

Αυτό που αντικατοπτρίζεται περισσότερο στην κάθε περιοχή, είναι η κουλτούρα του κάθε στρατοπέδου, τόσο στα κάστρα των ιπποτών, όσο και στις παγόδες των σαμουράι. Ακόμα και σε λιγότερο κατοικημένες περιοχές, που κυριαρχεί κυρίως η φύση, υπάρχουν και εκεί μικρές λεπτομέρειες που σας δίνουν αμέσως να καταλάβετε πού βρίσκεστε. Οι μικρές αυτές λεπτομέρειες μπορούν να είναι τα ιδιαίτερα σπίτια των Βίκινγκς, η ξεχωριστή βλάστηση, ακόμα και περίεργες παγίδες. Από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα βρεθείτε σε ένα μέρος, θα καταλάβετε αμέσως σε ποιον ανήκει, μέσα από τις ιδιαιτερότητές του.

Όσο για τους χαρακτήρες, θα προσέξετε ότι μόνο οι βασικοί είναι αυτοί που ξεχωρίζουν, με όλους τους υπόλοιπους NPCs να είναι ανακυκλωμένοι ξανά και ξανά. Κάθε φυλή καταφέρνει να είναι επιβλητική με τον τρόπος της και για διαφορετικούς λόγους. Οι ιππότες έχουν τις σιδερένιες πανοπλίες τους και μια σειρά από μεγάλα όπλα, ενώ οι Βίκινγκς φαίνονται ακριβώς σαν βάρβαροι.  Τέλος, οι σαμουράι έχουν τις δικές τους ξεχωριστές πανοπλίες, τα κατάνα τους και τις μάσκες της εποχής, που έφερναν τρόμο στους αντιπάλους τους.

Το For Honor μπορεί να χαρακτηριστεί σαν action, hack n slash, ακόμα και objective based multiplayer. Ο καταλληλότερος χαρακτηρισμός όμως για αυτό το παιχνίδι θα μπορούσε να είναι κάλλιστα fighting. Αυτό γιατί ακολουθεί την ίδια ιδεολογία με αυτά τα παιχνίδια, όπου πρέπει να ξέρεις τον αντίπαλο καλύτερα από ότι το δικό σου χαρακτήρα, να διαβάζεις τις κινήσεις του και να πράττεις αναλόγως. Όπως και σε ένα fighting, τα παιχνίδια μυαλού κυριαρχούν, με combo cancels, gap closers και side steps να κάνουν το σύστημα πιο βαθύ.