Shadow of the Colossus PS4 | Review

Ο κολοσσός, η σκιά του και το άλογο ξάδερφος του Trico

Platform
 

Ο κολοσσός, η σκιά του και το άλογο ξάδερφος του Trico

Πίσω στη χρυσή εποχή του Playstation 2, είδαμε αρκετούς τίτλους διαμάντια. Ωστόσο, λίγοι από αυτούς είχαν την ατμόσφαιρα των παιχνιδιών της τότε Team ICO. Ένα από αυτά ήταν και το Shadow of the Colossus, ένα παιχνίδι που δίνει μια άλλη αίσθηση στον τομέα του action adventure. Η πρώτη φορά που είδαμε αυτόν το ξεχωριστό τίτλο ήταν το 2006, ενώ όπως ήταν λογικό, είδαμε το remaster του στο Playstation 3 το 2011. Αυτό όμως που δεν περιμέναμε, είναι να δούμε remake του… remaster στο Playstation 4, με τα ηνία να έχει αναλάβει η Bluepoint Games.

Χωρίς πολλά λόγια το SotC προσφέρει μια όμορφη ιστορία, που θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί και παραμύθι. Ο κεντρικός ήρωας προσπαθεί να επαναφέρει στη ζωή την αδικοχαμένη αγαπημένη του, πηγαίνοντας το σώμα της σε μια απαγορευμένη γη. Εκεί ζητάει βοήθεια από τους θεούς, οι οποίοι με τη σειρά τους, του αναθέτουν να αντιμετωπίσει 16 κολοσσούς. Μπορεί αυτό να μην ακούγεται κάτι το ιδιαίτερο, ωστόσο μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις.

Το γεγονός πως ο κόσμος του παιχνιδιού είναι άδειος δεν αποτελεί μυστικό. Ταυτόχρονα όμως είναι και το στοιχείο που κάνει τον κόσμο του SotC ξεχωριστό. Η απαγορευμένη αυτή γη αποτελεί το σπίτι για τους κολοσσούς και μερικά ζώα, ενώ η απουσία των ανθρώπων είναι που την κάνει αγνή. Η μεγαλύτερη απουσία που παρατηρούμε όμως, έχει να κάνει με κάτι που βλέπουμε μόνο στην επανέκδοση της Bluepoint.

Η αρχική έκδοση του SotC περιλάμβανε μια ομίχλη σε κάποιες περιοχές, κάτι που εκτός από το να δίνει καλύτερη ατμόσφαιρα στο όλο σκηνικό, βοηθούσε στην αδυναμία του Playstation 2 να ανταπεξέλθει σε ένα παιχνίδι, που ήταν τόσο μπροστά για την εποχή του. Με λίγα λόγια η Bluepoint είχε τη δυνατότητα να κάνει ό,τι ήθελε και το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό και σίγουρα την καλύτερη δουλειά της ομάδας. Επιπλέον, για ακόμα μια φορά φαίνεται πως το Playstation 4 Pro δεν χρειάζεται 4K τηλεόραση για να κάνει ένα παιχνίδι χάρμα οφθαλμών και καρέ ανά δευτερολεπτο φυσικά.

Ένα από τα κλασσικά στοιχεία των παιχνιδιών της Sony Japan, είναι η διάλεκτος που χρησιμοποιείται και δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα. Βέβαια, ο ήχος με τη σειρά του ομορφαίνει ακόμα περισσότερο το παιχνίδι, τόσο με την παρουσία του, όσο και με την απουσία του. Το ντουέτο της ησυχίας και του κενού κόσμου κάνουν την περιπλάνηση το καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού, όταν όμως έρθει η ώρα της μάχης, η μουσική δίνει μια «επική» πινελιά.

Όντας remake, αυτό που θα περίμενε να δει κάποιος είναι βελτίωση στο χειρισμό. Κατά κάποιο τρόπο αυτό έγινε, αφού το νέο button mapping είναι πολύ πιο βολικό. Έχοντας αυτό κατά νου, το pattern που θα πρέπει να ακολουθήσετε στο παιχνίδι είναι απλό. Ταξίδι για εντοπισμό του εχθρού και εξόντωσή του. Η επανάληψη αυτής της διαδικασίας δεν είναι καθόλου κουραστική, αφού όχι μόνο η κάθε μάχη χρειάζεται διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης, αλλά θα βρεθείτε να θαυμάζεται τα διαφορετικά τοπία μέχρι να φτάσετε σε αυτές, αν βέβαια το άλογο δεν έχει αντίθετη άποψη.

Σελίδες:
Περισσότερα νέα για το Shadow of the Colossus