Οι 5 πιο εκνευριστικοί τύποι παικτών

Μη σας τύχει… The five most annoying types of players

Ως παρατηρητής, αλλά και ως εργαζόμενος στο χώρο του gaming, καθημερινώς είμαι ¨θυμα¨, ναι καλά ακούσατε, θύμα των ανόητων του Internet. Βέβαια, για να γίνω περισσότερο συγκεκριμένος –και πιο κομψός-, θα κάνουμε “focus” στις ειδικές περιπτώσεις, που κυκλοφορούν ¨ελεύθεροι¨ στη gaming σκηνή! Σε αντίθεση με τα προηγούμενα άρθρα μου, δεν θα κάνω μεγάλη εισαγωγή και θα μπω ευθέως στο ζήτημα. Σας παρουσιάζω, λοιπόν, αυτές τις ειδικές περιπτώσεις που συναντάμε καθημερινώς στη gaming σκηνή…

Περίπτωση 1^η: Ο επαγγελματίας player…

Δεν μιλάω για τον τυπά, ο οποίος παριστάνει τον pro στο League of Legends (ξεχάστε το LoL τελείως), αλλά αναφέρομαι σε εκείνον το τυπά, ο οποίος νομίζει ότι είναι ο “πατέρας” των βιντεοπαιχνιδιών. Στην πραγματικότητα, ούτε η “θεία” δεν είναι… Μιλάω για αυτούς που όταν θα παίξετε μαζί τους ένα βιντεοπαιχνίδι, θα έχουν γνώμη για όλα και ο δικός τους τρόπος ήταν, είναι και θα είναι ο σωστός! Ο επαγγελματίας αυτός παίκτης δεν κάνει λάθη… Αντιθέτως, έχει πάντα δίκιο, και εμείς είμαστε ένα εμπόδιο στη gaming καριέρα του!

Περίπτωση 2^η: Ο έμπειρος-κάγκουρας…

Όλοι έχουμε συναντήσει εκείνον τον player όπου γνωρίζει πιο παιχνίδι είναι ποιοτικό και πιο όχι –ανεξαιρέτως την ηλικία. Αυτός ο παίκτης (ο θεός να τον κάνει) είναι αυτός που θα κρίνει αν το παιχνίδι είναι καλό ή όχι. Φυσικά, επειδή είναι σαϊνι, δεν θα κρίνει με βάση αντικειμενικά κριτήρια (π.χ. gameplay, γραφικά, ήχος, ιστορία), αλλά αντιθέτως θα κρίνει μόνο και μόνο από το πόσο πετυχημένος είναι ο τίτλος! Με λίγα λόγια, εάν πρόκειται για τίτλο Call of Duty ή για Assassin’s Creed, τότε περνάει στην επόμενη φάση (δεν έχω θέμα με τα παιχνιδια). Εάν από την άλλη, πρόκειται για ένα όχι τόσο δημοφιλές παιχνίδι, δυστυχώς δεν προχωράει στην επόμενη φάση. Υ.Γ. Μην μπείτε καν στη διαδικασία να τον ρωτήσετε για indie τίτλο… Δεν δέχεται ¨μετρίοτητες¨!

Περίπτωση 3^η: Ο φανατικός…

Εδώ έχουμε με τον παθιασμένο της σειράς. Το να είσαι φαν ενός τίτλου ή μια σειράς βιντεοπαιχνιδιών, δεν είναι απαραίτητα κακό. Απλά πρέπει να υπάρχει κι ένα μέτρο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, καταργούμε όλα τα μέτρα. Ο τυπάς που ανήκει στην κατηγορία των ¨φανατικών¨, είναι αυτός ο οποίος δεν θα σηκώσει κουβέντα για το λατρεμένο παιχνίδι του. Και 100 άτομα να του πουν ότι είναι λάθος, ο ¨φανατικός¨ δεν δέχεται απολύτως τίποτα! Με λίγα λόγια, ο μη συζητίσιμος της gaming σκηνής…

Περίπτωση 4^η: Ο ψευτο-gamer…(παντογνώστης)

Μέχρι στιγμής στη ζωή μου, έχω συναντήσει άπειρους τέτοιους τυπάδες, και απλά προσπαθώ να είμαι ευγενικός μαζί τους… εφόσον έχουν κάποια θέματα! Με τον όρο ψευτο-gamer αναφερόμαστε σε αυτούς που σε μία συζήτηση, για να αποδείξουν ότι τα γνωρίζουν όλα, ισχυρίζονται ότι έχουν παίξει σχεδόν κάθε βιντεοπαιχνίδι και ότι είναι επαγγελματίες –επάνω σε αυτό. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν γνωρίζουν από βιντεοπαιχνίδια… αλλά ούτε το controller-πληκτρολόγιο δεν μπορούν να πιάσουν καλά καλά! Προσωπικά, το μόνο που καταφέρνουν, είναι να προσβάλλουν τη νοημοσύνη τους!

Περίπτωση 5^η: Ο businessman…

Ιδού ο αγαπημένος μου! Πραγματικά, όταν πρωτοσυνάντησα έναν τυπά αυτής της κατηγορίας είχα σχεδόν δακρύσει –από το γέλιο πάντα! Παρ’ όλα αυτά, με την πάροδο του χρόνου, άρχισε να καταντάει κουραστικό! Για να μπω στο ψητό, ο businessman είναι αυτός, που νομίζει ότι έχει τις τέλειες ικανότητες για να κάνει trades και sales διάφορα βιντεοπαιχνίδια και κονσόλες, μέσω ιστοσελιδών και τα σχετικά. Στην πραγματικότητα, δε γνωρίζει απολύτως τίποτα από το κόστος. Στην ουσία είναι αυτός που θα επιχειρήσει να πουλήσει το Pro 08 στα 20 ευρώ, καθώς και άλλους αντίστοιχους τίτλους, έχοντας καθόλου ιδέα από business.