Συνέβη! Οι OG είναι οι TI8 Champions! | The International 2018

Καλησπέρα community του Gamespace! «Ra1n» εδώ πιο συγκινημένος από ποτέ. Εχθές είχα κακή πληροφορία από το κινητό μου και μπερδεύτηκα με τις ημερομηνίες του τελικού, πιστεύοντας ότι είναι το βράδυ της Κυριακής και όχι μαζί με τον ημιτελικό από το Lower Bracket. Όμως τέλος καλό όλα καλά! Αφήνω γρήγορα πίσω μου την κακή εμφάνιση των EG εναντίον των PSG.LGD και θα ασχοληθώ με τους τελευταίους και τους OG που το κίνητρό τους δεν ήταν μονάχα χρηματικό όπως του Sumail!

Εχθές λοιπόν συνέβη! Τα Grand Finals τελειώσανε με 2 – 3 υπέρ των OG, μετά από 5 παιχνίδια το ένα καλύτερο απ’ τ’ άλλο! Δεν θα πιάσω να αναλύσω ένα ένα τα παιχνίδια ξεχωριστά, αλλά θα προσπαθήσω να σας δώσω την συνολική εικόνα του τι αντικρίσαμε από τις δύο πλευρές, τι πήγε στραβά και τι πήγε σωστά και πως κατάφερε ο NoTail να κερδίσει TI με μία ομάδα που έφτιαξε ένα τρίμηνο πριν!

Συνοπτικά: Παρακολουθήσαμε τους LGD να έρχονται από ένα σχετικά εύκολο 2 – 0 με τους EG και να περνάνε στον τελικό. Εκεί βρήκαν τους OG να τους περιμένουν για τα Best of 5 παιχνίδια. Το πρώτο παιχνίδι κρίθηκε σε πραγματικές λεπτομέρειες, καθώς μπορούσαν να έχουν κερδίσει και οι δύο, αλλά ο Jerax έσωσε τους OG με ένα καταπληκτικό Echo Slam και άνοιξε τον δρόμο στους OG προς τα racks, καθώς και τα δύο core των LGD ήταν νεκρά χωρίς bb.

Στη συνέχεια οι LGD βρήκαν τα πατήματά τους. Δεν άφησαν ξανά ελεύθερη στα draft την Spectre και ο Somnus με τον FY και τον Ame έκαναν την πιο σκληρή δουλειά και γύρισαν το σκορ σε 2 – 1 υπέρ τους, με δύο παιχνίδια καταστροφικά για τους OG.

Οι OG όμως επέστρεψαν για να τα παίξουν όλα για όλα. Δεν είχαν να χάσουν τίποτα. Στο σημείο που είχαν φτάσει ήταν μία ανάσα πριν την ήττα, και έπρεπε να δράσουν άμεσα. Όλη η κούραση και το άγχος των ημερών ήταν παραπάνω από φανερά… αλλά…! Ο Notail βρήκε τον τρόπο του και τα ανορθόδοξα picks βρήκαν τον δρόμο τους. Ένας late game Phantom Lancer στα χέρια του Ana κράτησε ένα ολόκληρο 10λεπτο από το 55 – 65 περίπου στις πλάτες του. Πιο yolo από ποτέ, πιο aggressive από ποτέ και πιο εκνευρισμένος από ποτέ. Εμφάνισε ένα πρόσωπο τρομακτικό… ένα πρόσωπο που δεν είχε να χάσει τίποτα και αυτό τρόμαξε τα καρέ των LGD οι οποίοι κλείστηκαν στη βάση τους βλέποντας τη ζυγαριά να τους αδικεί και να χάνουν ότι έχουν. Παρά τα δύο λιγότερα racks, με τις in game στρατηγικές τους, οι OG κατάφεραν και ανέτρεψαν ΞΑΝΆ άλλο ένα παιχνίδι που ανήκε στους LGD.

Μετά από αυτό το 2 – 2 και ένα 60+ παιχνίδι, τα «signs of fatigue» δεν μπορούσαν άλλο να κρυφτούν για τους LGD, οι οποίοι είχαν παίξει ήδη 6 games πριν το, DO OR DIE, πέμπτο match! Τα θεϊκά plays του Αna με τον Ember Spirit γύρισαν πάλι το παιχνίδι υπέρ των OG και τα Eul’s Scepters έσωσαν τους OG από τα chain combos που είχαν ως cc στρατηγική οι LGD και… gg is called – OG The International 2018 Winners!

Να πούμε πως δεν στενοχωρηθήκαμε για τους LGD; Θα ‘ναι ψέματα. Όταν έχεις φτάσει τόσο κοντά στη πηγή και δεν καταφέρνεις να πιεις νερό σε στιγματίζει. Αυτό φαινόταν στα πρόσωπα των LGD και το νιώσαμε και μεις. Λίγο αισθήματα να έχεις σε ενοχλεί που κάποιος πρέπει να χάσει από όλη αυτή την ιστορία όντας εξαιρετικά καλός και προφανώς έχοντας φτάσει μέχρι εδώ με τα epic plays του. Η αλήθεια είναι όμως πως χάρηκα πολύ περισσότερο για το Notail και τους OG. Δεν θα σας κουράσω πολύ, απλά θα πω λίγα πράγματα και κάποιες σκέψεις που έκανα εχθές που δάκρυσα όταν είδα τους OG να σηκώνουν το τρόπαια. Παρακολουθώ τον Notail σαν professional gamer απ’ όταν έπαιζε στο HoN. Ήταν και τότε παρέα με τον Fly και έπαιζαν στους τότε Fnatic MSI, σαρώνοντας ότι παιχνίδι υπήρχε και δεν υπήρχε. Όταν έμαθα πως μεταφέρθηκε στο DotA μετά την κατάρρευση του HoN λόγω της σάπιας εταιρίας S2, άρχισα να τον παρακολουθώ και χάρηκα πολύ που δεν σταμάτησε την καριέρα του. Πολύ παίχτες ακολούθησαν μαζί με αυτόν και έκαναν μετάβαση από το HoN στο DotA 2. Το να ασχοληθείς όμως με τα νέα mechanics και να μάθεις ένα παιχνίδι εξ ολοκλήρου απ’ την αρχή παρά τις ομοιότητες με το HoN, είναι ένα ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα. Θυμάμαι ο Notail άλλαζε πολλές ομάδες και είχα χάσει το ενδιαφέρον μου στα match up του, ώσπου μπήκε στους OG, παρέα με το φιλαράκι του τον Fly ως captain, ενώ ο Notail (από το HoN θυμάμαι) πάντοτε core. Οι OG άρχισαν να φτιάχνουν αυτοκρατορία, αλλά το μυστικό συστατικό έλειπε για το ΤΙ. Θέλετε να ‘ναι ο κορεσμός μετά από τα τόσα χρόνια pro gaming; Θέλετε να ‘ναι οι συνεχείς μεταγραφές στους OG χωρίς σταθερό σύνολο; Θέλετε να ‘ναι τα χωρισμένα even και odds Ιnternationals για «West» και «East»; Δεν γνωρίζω. Πάντως κάτι έλειπε. Οι OG φτάνανε πάντα πολύ κοντά, κέρδιζαν Majors, κέρδιζαν διακρίσεις και ήταν dreadful σαν ομάδα αλλά και σαν ονόματα οι παίχτες μεμονωμένα. Όμως δεν τα κατάφερναν. Και ο Notail ήταν πάντοτε carry και λίγο χαζοβιόλης σαν core. Μου έβγαζε την αίσθηση του πολύ καλού παιδιού, που όσες βλακείες και missplays αν έκανε, πάντα θα τον συγχωρούσε η ομάδα του. Σε τέτοιο επαγγελματικό επίπεδο, αν δεν υπάρχει δέσιμο μεταξύ παιχτών, captain και coach τότε δεν καταφέρνεις να κάνεις ποτέ τίποτα. Πρέπει να συνδέονται οι παίχτες μεταξύ τους, πρέπει να γνωρίζει ο ένας τον άλλον καλά στη συμπεριφορά του και πρέπει κατά κύριο λόγο να ευχαριστιούνται όλοι το ίδιο τα παιχνίδια που παίζουν, μιας και ο χαρακτήρας σου κάνει αργά ή γρήγορα την εμφάνιση του στον αγωνιστικό χώρο. Ο πρωταθλητισμός θέλει ισχυρό mindset και αν είσαι κόντρα ρόλος του εαυτού σου, δύσκολα ξελασπώνεις.
Φέτος δεν είχα καμία ελπίδα για τους OG, τους θεωρούσα καμένο χαρτί. Ούτε στα Majors κάνανε εμφανίσεις και ένα φεγγάρι πίστευα πως θα σπάσουν. Σαν κάτι να συνέβαινε. Ο Notail είχε απανωτές κακές εμφανίσεις όπου και αν τον πετύχαινα, πολλά deaths, πολλά out position plays με carry και γενικά πολύ λίγο impact. Είχε χάσει τον χαρακτήρα που είχε ο ίδιος και η ομάδα συνολικά. Μετά από τρεις μήνες μου έσκασε η είδηση της μεταγραφής του Fly και του S4. Τελικά το δίδυμο του HoN και του DotA, μια 8ετία περίπου αργότερα διαλύθηκε. Έμαθα σε μία συνέντευξη ότι ο Fly είχε χάσει το motivation του στους OG και δεν αντιμετώπιζε το team όπως παλιότερα. Και αυτό έγινε 3 μήνες πριν το TI. 3 μήνες πριν… ο Fly με τον S4 εντάχθηκαν στους EG, το πάλαι ποτέ αντίπαλον δέος των OG,  αφήνοντας τον Notail ουσιαστικά χωρίς ομάδα. Η είδηση μου έκατσε λίγο κάπως, γιατί περισσότερο δεν περίμενα ο Fly να σπάσει με τον Notail που παίζουν μαζί τόσα χρόνια. Όλο το knowledge επίσης του Drafting μεταφέρθηκε στους EG μιας και ο Fly ήταν ο εγκέφαλος στην πρώην ομάδα του. Φαίνεται όμως ότι δίδαξε τον Notail κάποια πράγματα σχετικά με τα Drafts. Ο τελευταίος λοιπόν είδε πως δεν τραβάει σαν carry, τα TΙ points επίσης είχαν πιάσει πάτο και οι fans είχαν χάσει την πίστη τους στην ομάδα. Γενικότερα δεν πιστεύω ότι υπήρχε κάποιος που έδωσε σημασία στην πορεία των OG. Παρόλα αυτά μπήκαν στο TI από τα Qualifiers και έδειξαν μία εικόνα σχετικά καλή αλλά τίποτα το σπουδαίο. Στα Group Stage συναντήσαμε τα ίδια πράγματα, εκτός από κάτι που είχε αλλάξει. Φαίνεται ότι καμιά φορά πρέπει να βγεις από τα νερά σου και να χάσεις το «comfort zone» που έχεις για να πετύχεις. Ο Notail ήθελε να τα παίξει όλα για όλα και το καταλάβαμε από την αλλαγή στο position του. Από hard core έγινε 5άρι Support. Αυτός που θυσιάζεται δηλαδή για το υπόλοιπο team, αυτός που το όνομα του σπάνια ακούγεται και αυτός που δεν σταματάει να βλέπει το κοντέρ των deaths να ανεβαίνει. Αυτή τη θέση πήρε ο κάποτε killer Notail για να καλύψει τη θέση του φίλου του Fly που εγκατέλειψε το team τρεις μήνες πριν το Main Event. Το βασικότερο είναι ότι συνήθως αυτή η θέση φέρει και μία άλλη υποχρέωση, ίσως την πιο βαριά στο επαγγελματικό DotA 2 – αυτή του Captain Draft.
Ο Notail δηλαδή έγινε το μυαλό της ομάδας και με πολύ διάβασμα, έκανε 2 τεράστιους κύκλους κάτω από τα μάτια του, απέκτησε τικ στο να τα ανοιγοκλείνει και ανέλαβε τo Drafting των OG. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έπρεπε να καλύψει 2 κενές θέσεις. Στο περσινό TI έδιωξαν τον Ana από mid και γενικά από το team τους γιατί με δύο κάκιστα games που είχε κάνει, έφερε τον αποκλεισμό στους OG. Μετανιωμένοι προφανώς τώρα, και χωρίς ρόστερ οι OG κάλεσαν πίσω τον Ana, ο οποίος ξεκίνησε φάνηκε πως είχε λατρέψει τους OG, αλλά λόγω ηλικίας (17 χρονών τότε να θυμάμαι καλά) δεν μπορούσε να αποφύγει τα λάθη. Οπότε πήραν ξανά τον Ana στα μέσα της χρονιάς, και όταν έφυγε ο Fly με τον S4, ο Notail βρήκε τον Topson, ένα παλικάρι που έπαιζε ΜΌΝΟ έναν χρόνο σε επαγγελματικό επίπεδο DotA και τον 7ckngmad, ο οποίος όπως παρατηρήσαμε εχθές, βοήθαγε πολύ τον Notail στα picks και γενικότερα εμψύχωνε εκπληκτικά την ομάδα του στις κρίσιμες ώρες ηρεμώντας και τον μικρό Ana που κόντευε να πάθει κρίση άγχους. Τον 7mad ο Notail στην αρχή τον δοκίμασε στο Mid αλλά ο τύπος δεν του έβγαινε ούτε στο ελάχιστο το position αυτό. Οπότε του έδωσε το ρόλο 3, αυτόν του Initiator – Semi Core. Αυτό του ταίριαζε καλύτερα, όμως και πάλι έκανε πολλά λάθη και αυτός ο χριστιανός – ώρες ώρες τον είχε σιχαθεί η ψυχή μου, γιατί έβλεπα λάθη που τα κάναμε εμείς στα 2 και 3Κ. Την κενή θέση του Mid κάλυψε ο Topson και… οι θέσεις κλειδώθηκαν και η πορεία του Main Event ξεκίνησε.
Στα μισά οι OG συνάντησαν τους EG, σε ένα έντονο συναισθηματικά και όχι μόνο παιχνίδι. Ο Notail αντιμετώπιζε τον Fly όχι μόνο στο παιχνίδι αλλά και στα Drafts. Ο νέος αρχηγός Notail εναντίον του πάντοτε αρχηγού Fly «σημειώσατε»; 2 – 1. O Νotail το κατάφερε. Έκανε outdraft τον «δάσκαλο» του και οι σακούλες κάτω από τα μάτια έβγαλαν ασπροπρόσωπη την κατά κάποιο τρόπο δικαίωση που άξιζε αυτός ό άνθρωπος. Όταν νίκησαν οι OG έκαναν σαν να πήραν το TI και εκεί φορτίστηκα συναισθηματικά… και μπορεί να χαμογέλασα λίγο γιατί μου άρεσε αυτό που είδα. Το πάθος και το κίνητρο ενός άνθρωπο που έχει βγάλει πολλά από το επαγγελματικό gaming και κυνηγάει τον μοναδικό τίτλο που του είχε απομείνει «against all odds»! Κοντά του πάντοτε ο Jerax, το support στου οποίου τα χέρια ανήκει το κομμάτι του παιχνιδιού. Αναλύοντας τη μεγάλη εικόνα, το φετινό ΤΙ, προφανώς και τα παλιότερα, ανήκει στα support. Ανήκει ξεκάθαρα δηλαδή, σε αυτό το παιχνίδι που παίζεται κάτω από την μύτη μας… και το υφαντό του υφαίνουν οι αφανείς ήρωες. Ένας από αυτούς είναι και ο Jerax, ενώ στο αντίπαλο team ήταν ο FY που περιπαικτικά τον αποκαλώ ρομπότ γιατί είναι αλάνθαστος. Κόντρα λοιπόν σε κάθε πιθανότητα, οι OG φτάνουν στον τελικό, τη στιγμή που οι EG αποκλείονται από τους LGD και χάνουν το δικό τους εισιτήριο για τον τελικό. Ο Fly παρατηρεί τον παλιό του συμπαίχτη να νικάει κατά κόρον την ομάδα που τους απέκλεισε, σε Draft και gameplay. Ο Notail στη φάση του 2 – 1, όταν έκανε το last pick του Axe, έδειξε ότι δεν θα δώσει καμία σημασία στους LGD… απλά θα τους προσπεράσει και θα πλησιάσει το τρόπαιο. Νίκησε τους Κινέζους με την ανορθόδοξη σκέψη και δράση. Πήραν το τέταρτο παιχνίδι λόγω της έκπληξης του Axe ο οποίος στα χέρια του Ceb απέδωσε (παρά πολλά missplays), και κατάφερε να κάνει outplayed ένα παιχνίδι περισσότερο αλγοριθμικό από τους LGD και στημένο στις λεπτομέρειες. Η έμπνευση νίκησε την πειθαρχία και το ανορθόδοξο το ορθολογικό. Οι LGD έχασαν τον έλεγχο και έχασαν και την ψυχραιμία τους γενικά. Ο Άna εκμεταλλεύτηκε αυτή την κατάσταση και πίεζε τους αντιπάλους όπου τους έβρισκε, ακόμα και αν ρίσκαρε ολόκληρο το παιχνίδι. Οι OG παίζανε τα τελευταία τους χαρτιά σε ένα παιχνίδι περισσότερο ψυχολογικής κατάρρευσης παρά συγκέντρωσης. Το ίδιο συνέβη και στο πέμπτο και τελευταίο παιχνίδι, όπου τα picks των OG γίνανε όσο πιο απρόβλεπτα και περίεργα γινόταν. Όσα picks δεν είδαμε σε όλο το event έγιναν σε αυτό το τελευταίο match του τελικού. Ember spirit στο lane και Zeus στο mid για να κάνει counter τον Terror Blade. Το παιχνίδι έπρεπε να τελειώσει νωρίς αλλιώς το late game θα ήταν χαμένη υπόθεση για τους OG. Οι LGD στόχευαν στο πολύ Crowd Control και στο να μην αφήνουν τους αντιπάλους να πάρουν ανάσα μέσα στο teamfight. Ήταν εξαιρετικά συγχρονισμένοι και αυτή η στρατηγική τους ταίριαζε σε όλα τα επίπεδα. Όταν οι OG βρήκαν πάλι τη λύση απλά γούρλωσα τα μάτια μου… σχεδόν όλη ομάδα έβγαλε Eul’s Scepter για να καλύψουν τον χρόνο που χρειάζονταν ανάμεσα στα disables των αντιπάλων. Μπορούσαν να προλάβουν τα chain combos και να γυρίσουν τα fights υπέρ τους. Έτσι και έκαναν! Είχε Eul’s Scepter μέχρι και ο Ana που ήταν core. Οι LGD δεν περίμεναν τέτοια αντίδραση και είδαν το σχέδιο τους να καταρρέει και να τραβάει μαζί και την πρωτιά. Το ηθικό των εξαιρετικών Κινέζων εκείνη τη στιγμή είχε γίνει θρύψαλα… η κούραση έφτασε στο απροχώρητο και το μυαλό αρνιόταν να δεχτεί ότι ΚΑΙ αυτή τη φορά οι OG είχαν λύση και απάντηση στη στρατηγική τους… 2 epic comebacks και τώρα αυτό πάει πάρα πολύ. Το παραδέχτηκαν στο κεφάλι τους και αυτό φάνηκε και στο gameplay τους… οι LGD τα έχασαν όλα, έχασαν το ψυχολογικό προβάδισμα και πέθαιναν one by one σε ένα παιχνίδι που μας διδάσκει ότι δεν υπάρχει Meta αν δεν υπάρχει ένα μυαλό από πίσω να το καθορίζει. Κόντρα σε κάθε πιθανότητα λοιπόν… OG THE INTERNATIONAL 8 WORLD CHAMPIONS. Όλη η ομάδα έσπρωχνε τον αρχηγό της προς το κύπελλο, και αυτός στεκόταν και το κοίταζε. Μπροστά στο Aegis, με τις κάλτσες… ο Notail έκλαψε και σήκωσε το κύπελλο | Against all odds |  – Βούρκωσα, έκλεισα τον υπολογιστή και πήγα να κοιμηθώ. Ήταν ο «Ra1n», το Gamespace.gr και για το DotA 2 TI8! –