Σταμάτα να γκρινιάζεις να χαρείς!

Δανειζόμαστε στίχο από γνωστό κομμάτι για να πούμε πως: Η γκρίνια δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν

Δανειζόμαστε στίχο από γνωστό κομμάτι για να πούμε πως: Η γκρίνια δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν

url

Τα κουσούρια του Έλληνα gamer – και όχι μόνο – είναι πολλά, ωστόσο σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα: τη γκρίνια. Όχι αγαπητέ αναγνώστη, δεν μιλάω για την ωφέλιμη κριτική, την παρουσίαση προτάσεων και το δικαιολογημένο παράπονο που θα εκφράσει κάποιος, αλλά την κακομοιριά η οποία περισσεύει στα διάφορα forums, Facebook pages και γενικά στον κυβερνοχώρο.

Παράλογες απαιτήσεις

Παρά τις επιτυχίες μας σε μπάσκετ και πόλο κάνουμε φιλότιμες προσπάθειες να μετατρέψουμε τη γκρίνια σε εθνικό σπορ. Όταν πληρώνεις αδρά για ένα παιχνίδι είναι λογικό ως ένα βαθμό να έχεις κάποιες απαιτήσεις, όταν όμως πρόκειται για παιχνίδι που είναι free to play και γνωρίζεις εξ’ αρχής τα αρνητικά τι γίνεται; Και επιτέλους ας γίνει ξεκάθαρο πως όσα cosmetics και να αγοράσεις δεν θα έχεις διαφορετική αντιμετώπιση από την εταιρεία.

Το να απαιτείς από την Blizzard να σου χαρίσει packs στο Hearthstone (μην πιάσουμε πάλι League of Legends) επειδή βγήκε η νέα συλλογή είναι επιεικώς ανόητο. Το να γκρινιάζεις κιόλας επειδή δεν στα δώρισε είναι… είναι, ας το αφήσουμε έτσι. Σαν να πηγαίνω σε μια έκθεση βιβλίου, να ζητάω να μου χαρίσουν 2-3 τίτλους γιατί θα ήταν «καλή διαφήμιση» και επειδή δεν το κάνουν να κάνω παράπονα παντού. Πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι στα δωρεάν παιχνίδια παίρνεις ότι σου δώσουν, αν θες κάτι έξτρα θα πληρώσεις. Υπάρχει λόγος να χαλιόμαστε;

Στις απαιτήσεις που αναφέρω στον υπότιτλο υπάρχει και το τραγελαφικό «έχω δώσει λεφτά στο παιχνίδι, βγάλτε μου το ban». Γιατί κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να διαβάσει τους όρους ενός game πριν κάνει tick στο «agree»;

«Εγώ θα το έκανα διαφορετικά»

Όπως στο ποδόσφαιρο έχουμε τους προπονητές της εξέδρας, εδώ έχουμε προγραμματιστές (ή ότι άλλο είναι) της καρέκλας. Δεν μου αρέσει το matchmaking system, δεν μου αρέσει ο client, δεν μου αρέσουν τα γραφικά, δεν μου αρέσει που είναι στα αρχαία νορβηγικά κ.ο.κ. Εμένα αν δεν μου αρέσει ένα παιχνίδι δεν το παίζω. Γνωρίζω προσωπικά άτομα που επί τρία χρόνια βρίζουν το παιχνίδι που παίζουν σε καθημερινή βάση.

Άρα κάνουν κάτι που δεν τους ευχαριστεί, καταφεύγουν στην μουρμούρα που κάνει τους γύρω τους να δυσανασχετούν και πολλές φορές γκρινιάζουν και online με αποτέλεσμα να «ενοχλούν» ακόμα περισσότερο κόσμο. Δεν θα ήταν ευκολότερο να αλλάξουν παιχνίδι; Άμα δεν σ’ αρέσει άλλαξε το! Το γεγονός ότι μια εταιρεία διατηρεί το Χ matchmaking system σημαίνει πως αυτή ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή, δεν έγινε κλήρωση ούτε είχαν σκοπό να σπάσουν τα νεύρα των παικτών.

Δεν σχολιάζω καν το «έχουμε μακράν το χειρότερο gaming community». Το ακούω χρόνια και από διάφορες χώρες που πλέον απλά το προσπερνάω.

Ο δύσκολος τρόπος

Υπάρχει και ο άλλος δρόμος, ο πιο δύσκολος. Θεωρείς ότι υπάρχει πρόβλημα με τον client του αγαπημένου σου game; Φτιάξε ένα ωραιότατο e-mail, ανέλυσε ακριβώς το σκεπτικό σου (τι θεωρείς πως είναι λάθος, τι νομίζεις πως επιβάλλεται να αλλάξει και φυσικά το γιατί) και στείλε το στην εταιρεία Είναι σαφώς πιο απαιτητικό από το να αρχίσεις να γκρινιάζεις αλλά είναι ο μόνος τρόπος να ακουστεί ένα παράπονο από εκείνους που πρέπει. Καλοπροαίρετη κριτική όχι κακομοιριά, γκρίνια 24/7 και πόλεμος νεύρων στους ανθρώπους που μας περιτριγυρίζουν.

Στην χειρότερη αν δούμε πως οι προσπάθειες μας δεν καταλήγουν πουθενά μπορούμε πάντα να ασχοληθούμε με κάτι άλλο. Και στο κάτω, κάτω ας είμαστε και λίγο ειλικρινείς: στο 90% των περιπτώσεων τα games είναι η αφορμή. Είναι η πρόφαση μας για να «ξεσπάσουμε» για ότι αρνητικό έχουμε στο κεφάλι μας εκείνη τη στιγμή. Συνηθίζω να λέω πως οι άνθρωποι κοιτούν αλλά δεν βλέπουν. Μήπως τελικά πρέπει να αναζητήσουμε αλλού τους λόγους που γκρινιάζουμε τόσο;

Στη διάθεση σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση,
DiMich