Επίσης, η μουσική που υπάρχει σε κάθε κόσμο θυμίζει πιο πολύ Final Fantasy, παρά Disney. Σε κάποιες story based μάχες έχουν χρησιμοποιηθεί κομμάτια από KH2 και BBS. Ευτυχώς βέβαια υπάρχουν και αρκετά original, με το αποκορύφωμα να βρίσκεται σε έναν συγκεκριμένο κόσμο. Εκεί η μουσική ακούγεται πάνω από τα SFX και η θεματολογία του είναι αυτή που θα βλέπετε εκείνη τη στιγμή στην οθόνη. Όταν φτάσετε εκεί θα καταλάβετε σίγουρα ότι πρόκειται για έναν από τους καλύτερους κόσμους του franchise.
Για ακόμα μια φορά οι εχθροί αποτελούν κάτι καινούργιο, πέρα από τα Heartless, τα Nobodies, ακόμα και τα Unversed. Ο λόγος για τα Dream Eaters, που έχουν μορφή ζώων και μια πιο ανοιχτή παλέτα χρωμάτων. Σε σχέση με τους προηγούμενους εχθρούς, φαίνονται αρκετά πιο «φιλικοί», αφού είναι πρακτικός αδύνατον να πάρει κάποιος με κακό μάτι μια στρουμπουλή γάτα με χαριτωμένη φάτσα. Ακόμα και τα bosses, που είναι αρκετά πιο επιβλητικά εμφανισιακά, στολίζονται με πολύ ανοιχτά και χαρούμενα χρώματα.
Όλα τα Kingdom Hearts είναι στην ουσία ένα είδος action rpg γεμάτα customizations και γρήγορες μάχες. Στην πορεία είδαμε πολλά να αλλάζουν, με την μεγαλύτερη εξέλιξη να είναι το Birth by Sleep, όπου οι κατηγορίες κινήσεων και τα MP, αντικαταστάθηκαν από τα commands. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και το Dream Drop Distance, το οποίο όμως έχει πολύ μεγαλύτερο interaction με το ίδιο το περιβάλλον. Αποτελεί με σιγουριά τον πιο fast paced τίτλο του franchise και η μεταφορά στην μεγάλη οθόνη, σε συνδυασμό με τα 60 frames, το κάνουν να δείχνει καλύτερο από ποτέ.
Πέρα από το κλασσικό attack command, οι υπόλοιπες κινήσεις έχουν τη μορφή deck, που μπορείτε να φτιάξετε όπως εσείς θέλετε. Magic και attacks δεν χρησιμοποιούν MP και απλά υπάρχει ένα cooldown, ώστε να μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε ξανά, με εξαίρεση να αποτελούν τα αναλώσιμα αντικείμενα. Με την ίδια λογική λειτουργούν actions όπως guard, dodge roll και air dash, έχοντας και πολλές παραλλαγές. Η μεγαλύτερη διαφορά του Sora και του Riku, είναι κυρίως στα αποκλειστικά commands, όπου ο καθένας έχει τις δικές του ειδικές επιθέσεις.
Το DDD όμως έχει ένα πολύ άσχημο πρόβλημα, που έρχεται στη μορφή του κακού staggering που δέχεται ο χαρακτήρας. Αυτό πραγματοποιείτε όταν δέχεστε την παραμικρή επίθεση και σταματάει σχεδόν οτιδήποτε κάνετε. Για παράδειγμα, όταν πάτε να εκτελέσετε ένα command και κάποιος σας χτυπήσει, τότε όχι απλά θα σταματήσετε, αλλά θα μπει και το command σε cooldown. Το ίδιο βέβαια μπορεί να συμβεί και στους εχθρούς, αλλά μόνο με το τελευταίο χτύπημα ενός combo ή κάποιο skill. Αυτό το πρόβλημα είναι που κάνει και το παιχνίδι δύσκολο ακόμα και στο Normal, αν βρίσκεστε σε σχετικά χαμηλό επίπεδο.
Όπως είπαμε και προηγουμένως, το παιχνίδι διαδραματίζεται παράλληλα και με τους δύο χαρακτήρες. Ένας ειδικός μηχανισμός σας επιτρέπει να αλλάξετε χαρακτήρα όποτε το θελήσετε εσείς ή όταν τελειώσει μια μπάρα. Ο λόγος για το drop, που έχει όμως ένα μεγάλο κακό.Αν κάνετε drop μέσα σε μια μάχη, ανεξάρτητα αν είναι boss, τότε μετά είστε αναγκασμένοι να την κάνετε ξανά από την αρχή. Τέλος, μετά από κάθε drop, μπορείτε να ξοδέψετε τους πόντους που μαζέψατε από τις μάχες, ώστε ο επόμενος χαρακτήρας να είναι με καλύτερα στατιστικά.
Η μεγαλύτερη προσθήκη στο παιχνίδι βέβαια είναι δύο μηχανισμοί, που το κάνουν πιο διαδραστικό με το ίδιο το περιβάλλον. Το flowmotion είναι μια κίνηση, που επιτρέπει στον παίκτη να πιάνει μεγάλες ταχύτητες, πηδώντας πάνω σε τοίχους, γυρνώντας γύρω από κολώνες και τρέξιμο πάνω σε μπάρες. Αυτά δίνουν πολλές δυνατότητες στο platforming, αφού από την πρώτη κιόλας στιγμή, μπορείτε να πάτε παντού και να βρείτε όλα τα κρυφά σημεία. Επιπλέον, μπορείτε κλείσετε ένα flowmotion με μια ειδική επίθεση.